DAG 104: Ma 13 Feb ’17 Rockhampton – Mackay

Goodmorning Australia en goedemorgen Nederland :-). Het is maar goed dat ik op tijd in slaap ben gevallen, want vroeg in de ochtend is er toch een ‘thunderstorm’ over de stad getrokken. Het gaat zo hard tekeer, daar kan ik echt niet doorheen slapen. Helemaal niet zo erg, want ik wilde toch op tijd vertrekken. Ritueeltje doen, website updaten en om 6.27am zit ik al in de auto en het is 28 graden. Buiten voelt het vochtig aan en zoals je op de foto kan zien, ziet de lucht er nog steeds dreigend uit. Het duurt dan ook niet lang of het begint te regenen en het koelt tijdelijk af naar 24 graden en dat is best lekker :-).

Jacqueline, gek genoeg kan ik best goed tegen de warmte/hitte. Ik denk dat het lichaam zich op den duur aanpast aan de omgevingstemperatuur. Het is hier ook heel anders warm dan in Nederland.
Het is moeilijk uit te leggen, maar het is veel minder belastend. In Nederland is het meteen zo drukkend en benauwd warm en dat beperkt mijn ademhaling, daar heb ik hier totaal geen last van. Wat mijn gezondheid betreft voel ik mij eigenlijk prima. Natuurlijk pas ik mijn dagplanning wel aan en ik loop geen intensievere ‘walktracks’, daarvoor is mijn conditie niet goed genoeg. Zodra ik wakker ben ga ik vaak lopend de buurt in om de omgeving en eventuele bijzonderheden te bekijken. Je zweet wel iets, maar dat is met 26 graden niet zo gek. Achterin de auto heb ik een voorraad water, omdat het nu niet wijs is om gesuikerde frisdrank of alcohol te drinken. Ik ben dol op een lekker koud biertje, maar ook dat is nu niet verstandig om te doen en ik laat het achterwege.

In de loop van de ochtend ga ik meestal met de auto op pad. Die heeft een perfect functionerende airconditioning. Onderweg parkeer ik de auto zoveel mogelijk in de schaduw en kan ik in- en uitstappen waar en wanneer ik wil. Een urenlange wandeling maken doe je met deze hitte niet, ik tenminste niet. Grotendeels zit ik vlakbij de kust, daardoor is het minder warm als in het binnenland.
Gisteren hebben ze bv. twee oudere Duitse toeristen gevonden die al sinds vrijdag vermist waren. Ze vermoeden dat zij de weg zijn kwijtgeraakt in het natuurpark. Door de hitte en een tekort aan water hebben zij hun wandeling niet overleeft. En je moet je van tevoren goed bedenken dat je met je mobiele telefoon lang niet altijd en overal bereik hebt. Dat soort risico’s ga ik met deze warmte echt niet nemen, er zijn zoveel andere leuke dingen die ik kan doen en zien.

Op naar Mackay en als ik onderweg langs het historische ‘Heritage Village’ kom, maak ik nog even een paar fotootjes. Een tijdje terug heb ik iets geschreven over het toerisme in het noorden van de oostkust. Het is hier inderdaad minder toeristisch en veel minder dichtbevolkt dan in het zuiden van de oostkust. Op de route naar Mackay, zo 335 kilometer, kom ik maar door zes kleine dorpjes heen, maar dan ook echt klein. Hier ligt ook geen ‘highway of motorway’, maar een Nederlandse 80 km weg met twee rijbanen waar je 110 km/u mag rijden.

Ik kom ontzettend vaak waarschuwingsborden tegen met verschillende teksten dat je op tijd je rust moet nemen en plaatjes van de risico’s die er zijn, ik heb er wat foto’s van gemaakt. Ik kom ook borden tegen gerelateerd aan ‘Trivial Pursuit’. Eerst zie je een bord met een vraag bv.: ‘Wat is de langste rivier van Queensland’? Een paar kilometer verderop zie je dan het antwoord. Zo kan je onderweg dus al rijdend de kwis spelen. Of ik zie een bord met zomaar een ‘grappige tekst’. Maar helaas kom ik ook veel herinneringsplekken van verongelukte mensen tegen. Blijkbaar is het gevaar van overstekende dieren, de snelheid of oververmoeid zijn en in slaap vallen je grootste vijand hier. Ik blijf het confronterend vinden al die herinneringsplekken.

Onderweg kom ik regelmatig vrachtwagens met een ‘oversize load’ tegen. Eerst kom je een auto met zwaailichten en een bord tegen, je moet dan langzaam helemaal links gaan rijden of stil aan de kant blijven staan. Daarna komen de vrachtwagens langs en deze keer transporteren ze ontzettend grote banden. Onderweg rij ik bij twee dorpjes naar de kust, eerst bij het Holiday Park van Clairview Beach.
Het water van de zee staat erg laag en tot mijn ‘schrik’ staan hier zelfs waarschuwingsborden dat er haaien rondzwemmen, de zee in gaan is dan ook voor eigen risico. Verder verbaast het mij hoeveel geld ze vragen voor een simpel en slecht onderhouden ‘strandhuisje’. Wie koopt nu zoiets op een plek met zoveel risico om te zwemmen denk ik dan?

Een tijdje later rij ik nog een keer 20 kilometer richting de kust naar het plaatsje ‘Hay Point’. Daar ziet het er ook niet echt mooi en levendig uit, integendeel zelfs. Veel slecht onderhouden huizen, veel troep rondom de huizen en in de tuinen. Als ik aan de kust kom begrijp ik waarom het er hier zo verlaten uit ziet en er zoveel huizen te koop staan. Er zijn dus niet alleen haaien die de kust onveilig maken, maar er zijn ook krokodillen die vanuit de verderop gelegen ‘Alligator Creek’ naar de kust komen. Als ik het dorp weer uit rij maak ik nog wat foto’s van de kolenmijn en het transport van de kolen per trein.

Ik rij richting Mackay en je weet precies wanneer je dichterbij de stad komt, want er staan op veel plekken allerlei billboards met reclame naast de vele ‘cane fields’. Een van de eerste dingen die ik van de stad dan ook zie is een van de meerdere suikerfabrieken. Het is meteen duidelijk dat men in deze stad met suiker en rundvlees het geld verdient. Ik had in de reviews al gelezen dat het oudere echtpaar dat het motel runt, bijzonder gastvrij en vriendelijk is. Dat is nog zacht uitgedrukt, wat een vriendelijke mensen zeg. Hij heeft alvast de airco op mijn kamer aangezet, want het is best warm volgens hem. Zij doet mij denken aan mijn eigen moedertje, ze komt over als een geïnteresseerde, zorgzame en lieve vrouw. Ze houdt mij aan de praat, ik krijg allerlei tips en ze is zo eerlijk dat ze me eigenlijk haar eigen stad uitstuurt wat bezienswaardigheden betreft. Als ik er maar twee dagen ben moet ik absoluut naar Pioneer Valley gaan, dat advies volg ik dan ook graag op.

Spullen op de kamer en daarna rij ik, ook op advies van haar, eerst richting de haven van de stad om daarna langs de rivier te lopen. Het is met 38 graden te heet om nu het centrum in te lopen, dus dat doe ik morgenochtend. Ik ga mooi met mijn ‘gekoelde’ auto een rondje centrum en stad rijden en eens kijken wat er allemaal te zien en te doen is. Daarna boodschappen doen in het megagrote winkelcentrum. Al is het niet mijn favoriete bezigheid het is er wel heerlijk koel en er zijn genoeg leuke plekken in het ‘foodplaza’ om iets te eten en te drinken. Tot morgen!