DAG 108: Vr 17 Feb ’17 Airlie Beach – Townsville
Door: Raymond
Blijf op de hoogte en volg Raymond
17 Februari 2017 | Australië, Townsville
Ik heb lekker geslapen, maar dat kan ook niet anders na gisteravond :-). Ik was blij dat er taxi’s in het dorp stonden, want ook ik had echt geen zin meer om naar het appartement terug te lopen ha haha. Het is in de avond- en nachtelijke uren inderdaad niet heel stil in Airlie Beach. En waar al die jongeren opeens vandaan zijn gekomen? Overal zat het vol en dat was s ’middags echt niet zo. Ik gok dat 70% van het publiek tussen de 20 en 25 jaar is, 20% tussen de 25 en 30, 8% tussen de 30 en 40 en dan blijft er 2% over aan 50-plussers en die kan je op twee handen tellen :-). Maar …… leeftijd is ook eigenlijk maar een getal en in die zin heb ik mij opperbest vermaakt met andere vakantiegangers.
Ik maak maximaal gebruik van het appartement, dus ik vertrek niet vroeg, Het is in ieder geval beter weer dan de afgelopen dagen, de zon schijnt en ik zie gelukkig weer een blauwe lucht. Ik ben zelfs zo gek dat ik na mijn vertrek terugga naar het hoogste puntje van Airlie Beach. Want hoe dan ook, als de zon schijnt zijn de foto’s nu eenmaal mooier als wanneer het bewolkt is. Ondanks de afstand die ik vandaag moet rijden, ga ik gewoon nog een keer het dorp in om op bepaalde plekken precies dezelfde foto’s te maken die ik eigenlijk al heb. Dat alles omdat het zonnetje zo vrolijk schijnt :-).
Daarna op naar Townsville en deze 275 kilometer tellende route is grotendeels best vlak. Direct in de buurt zie ik veel minder heuvels en bergen. Wat ik wel zie zijn ontzettend veel ‘crane fields’ en dat gaat zelfs tot aan Townsville door. Er zijn ontzettend veel landbouwers die hier hun geld met de suiker moeten verdienen. Tussen de vele ‘crane fields’ liggen af en toe ook wel wat weilanden waar runderen lopen, maar die zijn zwaar in de minderheid. Onderweg kom ik door twee kleine dorpjes heen zoals op de route van Mackay naar Airlie Beach. Niet echt bijzonder en in mijn beleving stop je daar ook niet snel, hooguit om even van het publieke toilet gebruik te maken.
Aan de aanleg van de wegen kan ik merken dat hier minder verkeer komt, de eerste 100 km is de weg minder goed voor elkaar als waar ik tot nu toe was. De weg is best smal en hier en daar erg hobbelig door de vele reparatieplekken. Richting Townsville zijn er op meerdere plaatsen echter volop wegwerkzaamheden en de laatste 175 km is de weg grotendeels al vernieuwd. Op diverse plaatsen is er nu een derde rijbaan. De ene keer heb ik twee rijbanen en de andere keer hebben de tegenliggers er twee. Ik blijf dat een slimme aanpak vinden, want zo kan je wel op de meest veilige manier de langzamere voertuigen inhalen. Ik vermoed dat ze de hele weg tot aan Airlie Beach gaan vernieuwen en het is zeer aangenaam rijden op de nieuwe weg.
Het eerste grotere dorp onderweg is Bowen. Ik heb even overwogen om daar één nacht te blijven, maar bij nader inzien is het maar goed dat ik dat niet gedaan heb. Toch neem ik de tijd om er even heen te rijden, rond te kijken en wat foto’s te maken. ‘De mango’ vind ik zelf wel een leuk kunstwerk zo bij het strand en het ‘Castle motor lodge’ is leuk bedacht. Maar als je een aantal rondjes hebt gereden dan heb je bijna het hele dorp wel gezien.
Op het tweede deel van de route kom ik ook alleen maar kleinere dorpjes tegen en de meesten liggen niet direct aan de highway zelf. Daarvoor moet je tussen de 5 en 15 kilometer het binnenland inrijden of richting de kust. Wat ik bijzonder blijf vinden is de kerkhoven die vaak direct aan de grote weg liggen en waar hele huisjes gebouwd worden met een of meerdere graven erin.
Net onder Townsville beginnen de heuvels, bergen en de bossen weer te verschijnen en eigenlijk loopt de highway tussen twee grote en bosrijke gebieden door, echt prachtig om te zien en daar moet ik natuurlijk stoppen om een paar foto’s maken. Aan het eind van de middag kom ik pas in Townsville aan in de wijk ‘The Strand’. Ik zit tegenover het strand en direct aan de boulevard in het ‘Beach House Motel’. De hele straat staat vol met motels en hotels en als je dit motel met de anderen vergelijkt ziet het er wat ‘ouderwets en gedateerd’ uit aan de buitenkant.
Ik kan echter wel op een binnenplaats en gratis parkeren en ze zijn aan het renoveren. Ik kom dan ook in een kamer die pas geschilderd is en waarvan de badkamer pas geleden vernieuwd is. Ik vind het er allemaal prima uit zien en als ik het motel vergelijk met de prijzen van de andere motels en hotels in de straat, vind ik dit prima.
De afwisseling tussen goedkopere motels en af en toe een duurder appartement met alles erop en eraan is een prima combinatie, met name vanwege de wasmachine en de wasdroger. Om alleen maar in duurdere appartementen te verblijven zou ik zelf jammer van het geld vinden. Het is natuurlijk leuk zeker wat het uitzicht en de luxe betreft, maar het is niet echt noodzakelijk. Voor het overgrote deel van de dag ben je toch niet aanwezig en s’ avonds is het donker en zie je niets van het mooie uitzicht :-). Dit motel heeft in ieder geval een prachtlocatie, dus ik ga meteen de boulevard op.
Eenmaal terug even het plattegrondje bestuderen. Om bij de supermarkt te komen, die opnieuw in een groot winkelcentrum zit, hoef ik maar 450 meter te lopen. Daar koop ik een vers brood, beleg, fruit en vanavond doe ik maar eens een magnetronmaaltijd van Basmati rijst met kip en ook dat smaakt prima! Inmiddels is het al donker en ga ik het andere deel van de boulevard maar eens bekijken. Het zijn wel wat kilometertjes lopen, want ook hier is het een lange boulevard met allerlei mogelijkheden om ergens te gaan zitten, er is een speeltuin en een ‘Strand waterpark’ op de boulevard en natuurlijk zijn er allerlei terrasjes en restaurants.
Helaas begint het halverwege mijn wandeling te regenen, dus net als de meeste andere mensen vlucht ook ik een terras op. De barman is maar wat blij met de regen, want het terras zit in een keer vol ha haha. Een wat ouder stel vraagt of ik er bezwaar tegen heb dat ze bij mij komen zitten. Alle tafeltjes zijn inmiddels bezet, dus dan ga je geen ‘ja’ zeggen als er drie stoelen vrij zijn :-).
Het zijn vriendelijke mensen die in Townsville zelf wonen. Ze vertellen mij dat het weer hier echt snel om kan slaan, want deze regenbui hadden zij ook niet verwacht. Gisteren hebben ze zelfs een hele grote ‘thunderstorm’ gehad en heeft een groot deel van de stad een tijd zonder elektriciteit gezeten. Maar morgen gaat de zon weer schijnen, dus als vakantieganger heb ik geluk volgens hun en dat klopt helemaal! Als de buien weer vertrokken zijn loop ik terug naar mijn motel, nog even zappen op de tv en dan slapen ……. tot morgen!
Ik maak maximaal gebruik van het appartement, dus ik vertrek niet vroeg, Het is in ieder geval beter weer dan de afgelopen dagen, de zon schijnt en ik zie gelukkig weer een blauwe lucht. Ik ben zelfs zo gek dat ik na mijn vertrek terugga naar het hoogste puntje van Airlie Beach. Want hoe dan ook, als de zon schijnt zijn de foto’s nu eenmaal mooier als wanneer het bewolkt is. Ondanks de afstand die ik vandaag moet rijden, ga ik gewoon nog een keer het dorp in om op bepaalde plekken precies dezelfde foto’s te maken die ik eigenlijk al heb. Dat alles omdat het zonnetje zo vrolijk schijnt :-).
Daarna op naar Townsville en deze 275 kilometer tellende route is grotendeels best vlak. Direct in de buurt zie ik veel minder heuvels en bergen. Wat ik wel zie zijn ontzettend veel ‘crane fields’ en dat gaat zelfs tot aan Townsville door. Er zijn ontzettend veel landbouwers die hier hun geld met de suiker moeten verdienen. Tussen de vele ‘crane fields’ liggen af en toe ook wel wat weilanden waar runderen lopen, maar die zijn zwaar in de minderheid. Onderweg kom ik door twee kleine dorpjes heen zoals op de route van Mackay naar Airlie Beach. Niet echt bijzonder en in mijn beleving stop je daar ook niet snel, hooguit om even van het publieke toilet gebruik te maken.
Aan de aanleg van de wegen kan ik merken dat hier minder verkeer komt, de eerste 100 km is de weg minder goed voor elkaar als waar ik tot nu toe was. De weg is best smal en hier en daar erg hobbelig door de vele reparatieplekken. Richting Townsville zijn er op meerdere plaatsen echter volop wegwerkzaamheden en de laatste 175 km is de weg grotendeels al vernieuwd. Op diverse plaatsen is er nu een derde rijbaan. De ene keer heb ik twee rijbanen en de andere keer hebben de tegenliggers er twee. Ik blijf dat een slimme aanpak vinden, want zo kan je wel op de meest veilige manier de langzamere voertuigen inhalen. Ik vermoed dat ze de hele weg tot aan Airlie Beach gaan vernieuwen en het is zeer aangenaam rijden op de nieuwe weg.
Het eerste grotere dorp onderweg is Bowen. Ik heb even overwogen om daar één nacht te blijven, maar bij nader inzien is het maar goed dat ik dat niet gedaan heb. Toch neem ik de tijd om er even heen te rijden, rond te kijken en wat foto’s te maken. ‘De mango’ vind ik zelf wel een leuk kunstwerk zo bij het strand en het ‘Castle motor lodge’ is leuk bedacht. Maar als je een aantal rondjes hebt gereden dan heb je bijna het hele dorp wel gezien.
Op het tweede deel van de route kom ik ook alleen maar kleinere dorpjes tegen en de meesten liggen niet direct aan de highway zelf. Daarvoor moet je tussen de 5 en 15 kilometer het binnenland inrijden of richting de kust. Wat ik bijzonder blijf vinden is de kerkhoven die vaak direct aan de grote weg liggen en waar hele huisjes gebouwd worden met een of meerdere graven erin.
Net onder Townsville beginnen de heuvels, bergen en de bossen weer te verschijnen en eigenlijk loopt de highway tussen twee grote en bosrijke gebieden door, echt prachtig om te zien en daar moet ik natuurlijk stoppen om een paar foto’s maken. Aan het eind van de middag kom ik pas in Townsville aan in de wijk ‘The Strand’. Ik zit tegenover het strand en direct aan de boulevard in het ‘Beach House Motel’. De hele straat staat vol met motels en hotels en als je dit motel met de anderen vergelijkt ziet het er wat ‘ouderwets en gedateerd’ uit aan de buitenkant.
Ik kan echter wel op een binnenplaats en gratis parkeren en ze zijn aan het renoveren. Ik kom dan ook in een kamer die pas geschilderd is en waarvan de badkamer pas geleden vernieuwd is. Ik vind het er allemaal prima uit zien en als ik het motel vergelijk met de prijzen van de andere motels en hotels in de straat, vind ik dit prima.
De afwisseling tussen goedkopere motels en af en toe een duurder appartement met alles erop en eraan is een prima combinatie, met name vanwege de wasmachine en de wasdroger. Om alleen maar in duurdere appartementen te verblijven zou ik zelf jammer van het geld vinden. Het is natuurlijk leuk zeker wat het uitzicht en de luxe betreft, maar het is niet echt noodzakelijk. Voor het overgrote deel van de dag ben je toch niet aanwezig en s’ avonds is het donker en zie je niets van het mooie uitzicht :-). Dit motel heeft in ieder geval een prachtlocatie, dus ik ga meteen de boulevard op.
Eenmaal terug even het plattegrondje bestuderen. Om bij de supermarkt te komen, die opnieuw in een groot winkelcentrum zit, hoef ik maar 450 meter te lopen. Daar koop ik een vers brood, beleg, fruit en vanavond doe ik maar eens een magnetronmaaltijd van Basmati rijst met kip en ook dat smaakt prima! Inmiddels is het al donker en ga ik het andere deel van de boulevard maar eens bekijken. Het zijn wel wat kilometertjes lopen, want ook hier is het een lange boulevard met allerlei mogelijkheden om ergens te gaan zitten, er is een speeltuin en een ‘Strand waterpark’ op de boulevard en natuurlijk zijn er allerlei terrasjes en restaurants.
Helaas begint het halverwege mijn wandeling te regenen, dus net als de meeste andere mensen vlucht ook ik een terras op. De barman is maar wat blij met de regen, want het terras zit in een keer vol ha haha. Een wat ouder stel vraagt of ik er bezwaar tegen heb dat ze bij mij komen zitten. Alle tafeltjes zijn inmiddels bezet, dus dan ga je geen ‘ja’ zeggen als er drie stoelen vrij zijn :-).
Het zijn vriendelijke mensen die in Townsville zelf wonen. Ze vertellen mij dat het weer hier echt snel om kan slaan, want deze regenbui hadden zij ook niet verwacht. Gisteren hebben ze zelfs een hele grote ‘thunderstorm’ gehad en heeft een groot deel van de stad een tijd zonder elektriciteit gezeten. Maar morgen gaat de zon weer schijnen, dus als vakantieganger heb ik geluk volgens hun en dat klopt helemaal! Als de buien weer vertrokken zijn loop ik terug naar mijn motel, nog even zappen op de tv en dan slapen ……. tot morgen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
