DAG 120: Wo 1 Mrt ’17 Yorkeys Knob
Door: Raymond
Blijf op de hoogte en volg Raymond
01 Maart 2017 | Australië, Yorkeys Knob
Ik heb redelijk geslapen vannacht, maar het mag wel iets minder gebroken en iets langer duren :-). In Nederland is de lente in aantocht en hier is de herfst begonnen en dat was vannacht en vandaag te merken. Het heeft met enige regelmaat behoorlijk geregend en flink gewaaid. De maand maart staat aan de (noord)oostkust van Australië bekend om zijn cyclonen, dus ik ga op het juiste moment weg. Gek genoeg ga ik in Perth de zomer weer tegemoet als ik de eerste voorspellingen mag geloven.
In Sydney en omgeving was het gisteren al een drama. Ik zag vanmorgen op het nieuws dat er al voor 168 miljoen AUD schade aan is gericht. Het lijkt me geen pretje om daar nu te zijn als ik de beelden op het nieuws zie. En het ergste is dat het daar de komende acht dagen blijft regenen. Best gek hoe extreem het weer in Australië eigenlijk is. Enkele weken geleden waren er nog 82 bosbranden in de omgeving van Sydney en nu worden de mensen geconfronteerd met de voorspellingen van overstromingen en zijn ze zandzakken aan het vullen. Eigenlijk zie je hier op dat gebied soortgelijke problemen als in Nederland, er valt in korte tijd zoveel regen dat het gewoon niet meer weg kan.
Mijn ochtend begint traditioneel op het balkon met mijn cappuccino. Het heeft totaal geen zin om voor vandaag plannen te maken, want de app voorspelt 80% van de dag regen. Inmiddels kan ik je vertellen dat ze in Australië goed zijn met hun weersvoorspellingen, want het heeft inderdaad heel veel geregend. Voor mij een goed moment om de volgende wasjes te draaien en de was van gisteren alvast te strijken. Tussen de wasjes en de regenbuien door typ ik wat tekst en ga ik toch even het zwem- en bubbelbad in. Het blijft een gekke gewaarwording als je met 32 graden en tropische regenbuien in een zwembad ligt.
Nadat de was gedaan is en hangt te drogen spring ik in de auto om wat laatste boodschappen te doen en nieuwe medicijnen te kopen. Ik kan hier wat zwaardere medicatie als paracetamol of ibuprofen kopen zonder dat ik daar een recept voor nodig heb. De apotheker vertelt mij dat ik niet de enige ben die gedurende mijn vakantie aan de kust klachten krijg. Blijkbaar ben je als leek c.q. toerist in dit tropische klimaat wat vatbaarder voor een verkoudheid of andere ontstekingen. Doordat mensen veel gebruik maken van een (niet altijd schone) airconditioning is dat ook niet echt bevorderlijk voor je luchtwegen en daar kan ik mij wel iets bij voorstellen, alhoewel ik zelf de airconditioning nooit heel erg laag zet. Meestal zet ik hem op 24 of 25 graden, want anders krijg ik echt een ‘knal voor mijn kop’ als ik naar buiten gaat.
In de middag- en avonduren gaat er veel tijd op aan het internetten. Het kost mij wonderbaarlijk veel moeite om in mijn prijsklasse een geschikt hotel in Perth te vinden en dat verbaasd mij wel. Er is genoeg beschikbaar, maar 90% valt al af op basis van de foto’s en de reviews die ik lees. Voorgaande gasten raden een groot aantal hotels gewoon af. Het schijnt nogal gedateerd te zijn, niet allemaal even netjes en schoon en/of het ligt in de kantoren of uitgaansbuurt met de nodige herrie van mensen en het verkeer dat aan het hotel voorbij raast. Op een bepaald moment irriteert het zoeken mij zo dat ik er maar even mee stop en overga na het opzoeken van andere informatie.
Eerst verdiep ik mij maar eens in Japan, de stad Tokyo en de welbekende reispas voor de snelle trein. Ga ik deze nu wel of niet kopen, want ik weet gewoon nog niet of ik deze wel volledig gebruik. Ik ben wel een echte twijfelaar zeg, maar dat komt ook omdat ik nog steeds niet weet wat, wanneer en hoe ik iets ga doen in Japan. Ik ben natuurlijk ‘maar’ een maand in Japan en de stad Tokyo en omgeving heeft al zoveel te bieden met zijn 38 miljoen inwoners en al zijn bezienswaardigheden.
Volgens mij kan ik in Tokyo zelf al minimaal twee weken rondreizen en van alles zien. Al surfend kom ik nog veel meer waardevolle informatie tegen en ik kom zelfs op een website terecht van een gespecialiseerd Japans reisbureau in Perth. Daar kan ik met een paar uurtjes ook mijn reispas voor de snelle trein regelen. Dat reisbureau moet ik absoluut met een bezoek vereren als ik in Perth ben en wie weet kan ik via hun wel een deels georganiseerde reis boeken? Ik vertel er later wel een keer meer over als ik meer duidelijkheid heb. In ieder geval heb ik van Cor al een mooi en informatief boekje van de stad Tokyo gekregen en daar staat al veel zinvolle informatie in.
Daarna ga ik nog eens op de site van het kantoor in Perth kijken waar ik nu echt mijn drie maanden visum voor China MOET gaan regelen. Als ik opnieuw lees wat die chinezen allemaal van mij willen weten krijg ik alweer helemaal de kriebels. Ik heb zo hekel aan het woord MOETEN en op dit moment heb ik nog niet veel zin om aan dit Chinese gezeik mee te werken. Hetgeen zij allemaal van mij willen weten om slechts vier weekjes rond te mogen reizen vind ik buitenproportioneel.
Omdat ik als Nederlander vanuit Australië naar China reis MOET ik allerlei formulieren downloaden, uitprinten en invullen. Daarnaast willen ze een kleurenkopie van mijn originele paspoort, een pasfoto van mij op basis van hun eisen en een kopie van mijn bankafschrift zodat ik bewijzen kan dat ik over voldoende financiële middelen beschik. Maar dat is nog niet alles, want ik MOET vooraf ook hotels geboekt hebben en kunnen vertellen hoe en waar ik wanneer rondreis.
Eigenlijk kan ik dat dus het beste vertellen als ik net als zoveel anderen gewoon een groepsreis boek en van dag 1 tot en met dag 26 weet waar ik heen ga. Ik ga in Perth eerst maar eens naar dat kantoor toe en vertellen hoe ik graag rond wil reizen. Als zij zo graag zo moeilijk willen doen, dan weet ik namelijk nog niet of ik wel zoveel zin heb om aan al hun belachelijke eisen te voldoen. Er zijn immers nog genoeg andere leuke landen om te zien die niet van die belachelijke eisen stellen.
Daarna ga ik weer op zoek naar een hotel in Perth en ik ben blij verrast. Deze keer staat namelijk het Mercure Hotel erbij met ‘last minute’ prijzen. Als je op de website van hotels.com een bepaalde status als klant hebt bereikt, krijg je zoals zij het noemen ‘geheime prijzen’ te zien of ‘last minute’ tarieven, zoals ik nu zie van het Mercure hotel.
Op zich wel slim, want een leegstaande kamer levert helemaal geen geld op. Door deze actie boek ik nu wel mijn vijf nachten bij hun en niet ergens anders. En met mijn korting coupon of het inwisselen van een gratis nacht kan je toch voor een prima prijs overnachten. Daar moet ik wel bij zeggen dat in Perth je voor alle extra faciliteiten moet betalen. Parkeren kost maar liefst 35 AUD per nacht, ontbijt 21 AUD en wat ik bijna niet kan geloven is dat je ook in zo gerenommeerd hotel moet betalen voor je wifi. Echt te belachelijk voor woorden anno 2017, maar gelukkig heb ik mijn eigen wifi. De locatie is natuurlijk wel perfect, want ik zit op loopafstand van het centrum, de parken en de rivier. Ik ben zeer benieuwd al zal ik van Perth nog niet zoveel zien, want ik kom pas rond 23pm in het hotel aan. En er is weer een nieuw tijdsverschil, want ik reis weer terug in de tijd en loop in Perth 7 uur op jullie voor.
Zo, genoeg getypt voor vandaag, tot morgen!
In Sydney en omgeving was het gisteren al een drama. Ik zag vanmorgen op het nieuws dat er al voor 168 miljoen AUD schade aan is gericht. Het lijkt me geen pretje om daar nu te zijn als ik de beelden op het nieuws zie. En het ergste is dat het daar de komende acht dagen blijft regenen. Best gek hoe extreem het weer in Australië eigenlijk is. Enkele weken geleden waren er nog 82 bosbranden in de omgeving van Sydney en nu worden de mensen geconfronteerd met de voorspellingen van overstromingen en zijn ze zandzakken aan het vullen. Eigenlijk zie je hier op dat gebied soortgelijke problemen als in Nederland, er valt in korte tijd zoveel regen dat het gewoon niet meer weg kan.
Mijn ochtend begint traditioneel op het balkon met mijn cappuccino. Het heeft totaal geen zin om voor vandaag plannen te maken, want de app voorspelt 80% van de dag regen. Inmiddels kan ik je vertellen dat ze in Australië goed zijn met hun weersvoorspellingen, want het heeft inderdaad heel veel geregend. Voor mij een goed moment om de volgende wasjes te draaien en de was van gisteren alvast te strijken. Tussen de wasjes en de regenbuien door typ ik wat tekst en ga ik toch even het zwem- en bubbelbad in. Het blijft een gekke gewaarwording als je met 32 graden en tropische regenbuien in een zwembad ligt.
Nadat de was gedaan is en hangt te drogen spring ik in de auto om wat laatste boodschappen te doen en nieuwe medicijnen te kopen. Ik kan hier wat zwaardere medicatie als paracetamol of ibuprofen kopen zonder dat ik daar een recept voor nodig heb. De apotheker vertelt mij dat ik niet de enige ben die gedurende mijn vakantie aan de kust klachten krijg. Blijkbaar ben je als leek c.q. toerist in dit tropische klimaat wat vatbaarder voor een verkoudheid of andere ontstekingen. Doordat mensen veel gebruik maken van een (niet altijd schone) airconditioning is dat ook niet echt bevorderlijk voor je luchtwegen en daar kan ik mij wel iets bij voorstellen, alhoewel ik zelf de airconditioning nooit heel erg laag zet. Meestal zet ik hem op 24 of 25 graden, want anders krijg ik echt een ‘knal voor mijn kop’ als ik naar buiten gaat.
In de middag- en avonduren gaat er veel tijd op aan het internetten. Het kost mij wonderbaarlijk veel moeite om in mijn prijsklasse een geschikt hotel in Perth te vinden en dat verbaasd mij wel. Er is genoeg beschikbaar, maar 90% valt al af op basis van de foto’s en de reviews die ik lees. Voorgaande gasten raden een groot aantal hotels gewoon af. Het schijnt nogal gedateerd te zijn, niet allemaal even netjes en schoon en/of het ligt in de kantoren of uitgaansbuurt met de nodige herrie van mensen en het verkeer dat aan het hotel voorbij raast. Op een bepaald moment irriteert het zoeken mij zo dat ik er maar even mee stop en overga na het opzoeken van andere informatie.
Eerst verdiep ik mij maar eens in Japan, de stad Tokyo en de welbekende reispas voor de snelle trein. Ga ik deze nu wel of niet kopen, want ik weet gewoon nog niet of ik deze wel volledig gebruik. Ik ben wel een echte twijfelaar zeg, maar dat komt ook omdat ik nog steeds niet weet wat, wanneer en hoe ik iets ga doen in Japan. Ik ben natuurlijk ‘maar’ een maand in Japan en de stad Tokyo en omgeving heeft al zoveel te bieden met zijn 38 miljoen inwoners en al zijn bezienswaardigheden.
Volgens mij kan ik in Tokyo zelf al minimaal twee weken rondreizen en van alles zien. Al surfend kom ik nog veel meer waardevolle informatie tegen en ik kom zelfs op een website terecht van een gespecialiseerd Japans reisbureau in Perth. Daar kan ik met een paar uurtjes ook mijn reispas voor de snelle trein regelen. Dat reisbureau moet ik absoluut met een bezoek vereren als ik in Perth ben en wie weet kan ik via hun wel een deels georganiseerde reis boeken? Ik vertel er later wel een keer meer over als ik meer duidelijkheid heb. In ieder geval heb ik van Cor al een mooi en informatief boekje van de stad Tokyo gekregen en daar staat al veel zinvolle informatie in.
Daarna ga ik nog eens op de site van het kantoor in Perth kijken waar ik nu echt mijn drie maanden visum voor China MOET gaan regelen. Als ik opnieuw lees wat die chinezen allemaal van mij willen weten krijg ik alweer helemaal de kriebels. Ik heb zo hekel aan het woord MOETEN en op dit moment heb ik nog niet veel zin om aan dit Chinese gezeik mee te werken. Hetgeen zij allemaal van mij willen weten om slechts vier weekjes rond te mogen reizen vind ik buitenproportioneel.
Omdat ik als Nederlander vanuit Australië naar China reis MOET ik allerlei formulieren downloaden, uitprinten en invullen. Daarnaast willen ze een kleurenkopie van mijn originele paspoort, een pasfoto van mij op basis van hun eisen en een kopie van mijn bankafschrift zodat ik bewijzen kan dat ik over voldoende financiële middelen beschik. Maar dat is nog niet alles, want ik MOET vooraf ook hotels geboekt hebben en kunnen vertellen hoe en waar ik wanneer rondreis.
Eigenlijk kan ik dat dus het beste vertellen als ik net als zoveel anderen gewoon een groepsreis boek en van dag 1 tot en met dag 26 weet waar ik heen ga. Ik ga in Perth eerst maar eens naar dat kantoor toe en vertellen hoe ik graag rond wil reizen. Als zij zo graag zo moeilijk willen doen, dan weet ik namelijk nog niet of ik wel zoveel zin heb om aan al hun belachelijke eisen te voldoen. Er zijn immers nog genoeg andere leuke landen om te zien die niet van die belachelijke eisen stellen.
Daarna ga ik weer op zoek naar een hotel in Perth en ik ben blij verrast. Deze keer staat namelijk het Mercure Hotel erbij met ‘last minute’ prijzen. Als je op de website van hotels.com een bepaalde status als klant hebt bereikt, krijg je zoals zij het noemen ‘geheime prijzen’ te zien of ‘last minute’ tarieven, zoals ik nu zie van het Mercure hotel.
Op zich wel slim, want een leegstaande kamer levert helemaal geen geld op. Door deze actie boek ik nu wel mijn vijf nachten bij hun en niet ergens anders. En met mijn korting coupon of het inwisselen van een gratis nacht kan je toch voor een prima prijs overnachten. Daar moet ik wel bij zeggen dat in Perth je voor alle extra faciliteiten moet betalen. Parkeren kost maar liefst 35 AUD per nacht, ontbijt 21 AUD en wat ik bijna niet kan geloven is dat je ook in zo gerenommeerd hotel moet betalen voor je wifi. Echt te belachelijk voor woorden anno 2017, maar gelukkig heb ik mijn eigen wifi. De locatie is natuurlijk wel perfect, want ik zit op loopafstand van het centrum, de parken en de rivier. Ik ben zeer benieuwd al zal ik van Perth nog niet zoveel zien, want ik kom pas rond 23pm in het hotel aan. En er is weer een nieuw tijdsverschil, want ik reis weer terug in de tijd en loop in Perth 7 uur op jullie voor.
Zo, genoeg getypt voor vandaag, tot morgen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
