DAG 141: Wo 22 Maart ’17 Carnarvon
Door: Raymond
Blijf op de hoogte en volg Raymond
22 Maart 2017 | Australië, Carnarvon
Als ik de stad uit rij volgen er meteen drie waarschuwingsborden. Die borden kom ik dus regelmatig tegen in Australië. Dat bord van de politie met de tekst ‘speeding’ heeft steeds een andere tekst. Het kan bv. ook ‘drank en drugs’ zijn of dat je je gordel draagt. Veel alcohol moet je hier ook niet drinken, maar dat wist ik al met hun vele controles op .05. Als ik zie dat Port Hedland nog 862 km rijden is en ik dan nog maar halverwege Broome ben, ben ik zo blij dat ik dat niet ga doen. Daar heeft mijn reisbureau wat informatie betreft echt wel een steekje laten vallen vind ik.
Als ik om mij heen kijk in de omgeving is meteen duidelijk waar ze hun geld mee verdienen, want het wemelt van de bananenplantages en ze verbouwen volop tomaten, grapefruit en mango’s. Er zijn maar liefst 176 plantages en gezamenlijk produceren zij 30.000 ton fruit en groente per jaar. Ik sta versteld van de vele motels/hotels en Holiday Parken. Rondom het hoogseizoen schijnt het hier topdrukte te zijn. Zonder vooraf iets te boeken kan je een vrij plekje dus wel vergeten.
Het is hier niet alleen zo favoriet vanwege de Schark Bay world Heritage, maar ook vanwege het Nigaloo Reef en de vele mogelijkheden op het gebied van de visserij (garnalen) en de watersport. Toerisme is een zeer belangrijke inkomstenbron voor het dorp. Verder is er 65 km ten noorden van het dorp een zoutmijn en zie je onderweg volop runderen, schapen en geiten. Werk genoeg, dus veel werklozen zal je hier niet tegenkomen denk ik, op één na dan ha haha.
Mijn gevoel voor West-Australië is vanwege de grote afstanden best een beetje tegenstrijdig. Aan de ene kant wil ik niet steeds honderden kilometers moeten rijden, maar als ik terugkijk op de afgelopen dagen en de dag van vandaag twijfel ik weer of ik toch niet naar Coral Bay en Exmouth moet gaan. Straks mis ik nog iets ontzettend moois? Wat dat betreft begrijp ik de mensen in hun jeeps wel, want wat je aan deze kant van Australië te zien krijgt zie je toch nergens? En dan heb ik de immens grote bergen en de natuurparken nog niet eens gezien. Maar ik ben ook eerlijk, want dat is mij echt te ver rijden en ik zou dat ook niet eens kunnen doen, want ik heb geen jerrycan met benzine.
Een van de populaire bestemmingen in deze regio is namelijk Mount Augustus, maar dat ligt 460 km ten oosten van Carnarvon. Deze berg kan je vanaf 160 km afstand al zien omdat hij 750 meter boven de vlakte uit torent. Dan zou ik toch liever proberen om een vliegtuigje te charteren :-).
Vanmorgen ga ik naar een natuurlijk fenomeen, maar daarvoor moet ik wel 75 km heen en 75 km terugrijden. Ik ga namelijk naar de ‘Blowholes’ en Point Quobba. De eerste 27 km is natuurlijk nog highway, maar daarna moet ik linksaf en kom ik op een weg van 48 km die vrijwel kaarsrecht richting de kust gaat. Het eerste deel is nog begroeid en af en toe zie ik geiten of runderen lopen, maar dat stopt opeens. Dan zie ik alleen nog maar een grote kale vlakte waar ooit zout heeft gelegen aan de witte grond te zien. Aan de elektriciteitspalen kan ik precies zien hoe de weg loopt, want die staan in het verlengde van de weg, dus ik kan op tijd zien of er een kleine bocht in de weg aan zit te komen. Aangezien er geen ander verkeer is en ik kilometers ver kan kijken, kan ik eens even uitproberen hoe snel deze auto is ha haha en dat is best snel als je ook een 2 ziet verschijnen. Terwijl ik mijn gas zo ver mogelijk indruk moet ik aan mijn lieve moedertje denken, zij zou zeggen: “kan die nog harder?”
Het klinkt misschien gek, maar eigenlijk is het vandaag veel te mooi weer en is de zee te rustig. Wat er namelijk bij de ‘blowholes’ gebeurd is dat de grote golven van de zee in zogenaamde ‘zeegrotten’ slaan. Bovenin die grotten zitten meerdere kleine gaten (kan zo groot als een ei, appel of meloen zijn) en door de enorme kracht van de golf spuit het water door die gaten weer naar buiten. Met een wilde zee of een storm kunnen die stralen water tot wel 20 meter hoog de lucht in spuiten. De stralen worden door de wind dan meters ver weggeblazen, dus je kan nog flink nat worden ook :-). Vandaag gaat het water misschien een meter of twee de lucht in en het is lastig om op de juiste momenten te fotograferen en te filmen, maar jeetje mina zeg het is wel ongelooflijk bijzonder om te zien en horen. Voordat het water komt is het net alsof je een soort fluit hoort.
Er is nog een Duits stelletje met een campervan, maar verder is er niemand. Zij staan eerst nog aan een de andere kant, maar op een bepaald komen ze bij mij in de buurt staan. Zij zijn in ieder geval blij om mij te zien, want op een bepaald moment vraagt hij op zijn beste Engels of ik wat foto’s van hun wil maken. Ik antwoord in het Duits terug dat ik dat met alle plezier doe :-) en dat breekt meteen het ijs. We hebben nog een heel tijdje zitten kletsen en kijken en geprobeerd om de mooiste foto’s te maken, maar dat is best lastig kan ik je zeggen. En precies op een moment dat je niet filmt komt er wel een grotere golf.
Als ik daarna verder rij zie ik dat je hier ook wild mag kamperen en als ik daar een rondje rij komt meteen de eigenaar uit zijn barak om te kijken wat ik uitspook. Die denkt natuurlijk dat ik ook wil kamperen, maar nee dank je! Ik zwaai vriendelijk en rij verder door naar Point Quobba. Wat een fantastisch mooie, aparte en bijzondere omgeving. Terug naar Carnarvon en als het geen emau is die zomaar voor mijn auto langs rent is het wel een rund :-). Kan je niet uitkijken zeg ha haha.
Terug naar Carnarvon en daar heb ik nog even foto’s gemaakt van een rijtje bomen. Zo staan veel bomen er hier bij, dus je weet nu meteen van welke kant de wind over het dorp waait en dat gaat met een behoorlijke kracht zoals je aan de bomen kan zien.
Ik ga naar het spoorwegmuseum en bij de ‘jetty’ kijken. Die gaat 1,8 km de zee in en werd vroeger gebruikt om de vrachtschepen te laden en te lossen. Je kan er nog steeds met een treintje overheen rijden, maar die gaat alleen maar op een bepaald tijdstip en als er voldoende mensen zijn. Tja, pech voor hun, want daar ga ik niet op zitten wachten hoor. Terug naar mijn chalet om mijn bonte was bij elkaar te rapen en op naar de wasmachine en het zwembad! En daarmee heb ik weer genoeg getypt voor vandaag, dus de groeten allemaal :-).
-
25 Maart 2017 - 11:28
Cor:
Hoi Raymond,
Wat is het toch een bijzonder en giga groot werelddeel dat Australië. Ik snap best dat je het noordelijk deel verder overslaat gezien de grote hoeveelheid kilometers die je daarvoor moet afleggen. Er is genoeg te zien en te beleven en een beetje rustig aan doen voordat je richting Japan gaat is ook wel verstandig.
Het is hier inmiddels zaterdag en vanavond gaat de klok weer een uur vooruit. Het lenteweer begint hier nu door te zetten en de komende week voorspellen ze temperaturen van 16 tot 18n graden! lekker hoor dan kunnen we verder klussen buiten en weer eens wat fietstochtjes maken. Wanneer vlieg je nu terug en ga je naar Japan? Lijkt me ook een hele omschakeling van Australië naar Japan, maar ook wel een hele mooie belevenis lijkt me die je voor de boog hebt. Veel plezier nog even en ik kijk uit naar je volgende verslag. grtz Cor -
27 Maart 2017 - 18:31
Jacqueline:
Hallo Ray,
Wat prachtig allemaal. Die dolfijnen....wat zijn dat toch prachtige dieren. Dat je daar dan ook zo dichtbij mag en kunt komen. Geweldig. Ook leuk dat je iedere keer weer mensen tegenkomt en er mee in gesprek gaat. Lijkt mij echt fijn om ervaringen ui te wisselen en ook tof dat je dan even een paar leuke dagen met elkaar hebt. En het beuken van het water tegen de rotsen waar dan door de gaten in de rotsen het water spuit, echt bijzonder allemaal. En scheve bomen vangen veel wind.....haha. Groetjes Jacqueline en geniet lekker verder!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley