DAG 30: Do 1 Dec ’16 Van Wellington naar Picton

Vandaag ben ik ‘flabbergasted’ en ‘overwhelmed’ tegelijkertijd. Deze hele reis is tot nu toe een aaneenschakeling van een onbeschrijfelijk mooi gevoel en dat maakt dat ik ontzettend blij en dankbaar ben dat ik dit allemaal kan en mag zien. Zoals wel vaker in de afgelopen maand kan ik opnieuw niet onder woorden brengen of beschrijven wat ik allemaal zie.
Zelfs op foto of video kan je zoveel moois om je heen, zoals ik het visueel zie, niet vastleggen. Toch doe ik een poging door voor jullie negen filmpjes aan en in elkaar te monteren. Het filmpje begint bij vertrek uit Wellington, dan komt het moment dat we de baai invaren en let vooral goed op bij het stukje film met de dolfijnen, helaas is dat maar kort. Het eindigt nadat we na 3,5 uur varen Picton bereiken en daar schijnt de zon! Tja, wat kan ik nog meer zeggen, ‘een klein paradijs’ op aarde misschien?

Ondanks dat ik geen ‘zeebenen’ heb, is het goed dat ik mijn gevoel gevolgd ben. Het was al een feestje om met zoveel mensen via de roltrap naar de zevende (van de tien verdiepingen) tellende ferry te gaan. De ferry is mooi en efficiënt ingericht. Er zijn meer dan voldoende mogelijkheden om iets te eten of drinken te kopen. De ferry is opgedeeld in verschillende compartimenten waar je kan zitten of liggen slapen. Er zijn verschillende soorten zitplaatsen. Wandtafels met een stoel zodat je kan schrijven of op je laptop kan werken, maar ook ronde tafels met vier stoelen om te lunchen, kaarten of gewoon te kletsen. Of zoals je op de foto ziet ‘relaxstoelen’. Nog luxer dan in een vliegtuig en waar veel mensen, nadat ze eenmaal aan boord zijn gegaan, gaan liggen slapen. Jammer van de mooie overtocht :-) toch?

Tegen meerprijs kan je aan boord evt. uitgebreid ontbijten en/of in een nog luxer compartiment ontbijten en de overtocht maken. Ik persoonlijk vind dat soort zaken een beetje ‘overbodige luxe’. Stipt om 9.00 uur varen we weg en voordat we Wellington en de subburbs niet meer zien zijn we al ruim 45 minuten verder. Het is helaas nog bewolkt, maar ik ben de meeste tijd toch op het buitendek te vinden op de 10de verdieping. Wat een geweldig mooi uitzicht heb je daar!
Als we de overgang vanuit de baai naar het open water maken gaat de ferry behoorlijk op en neer. Daar ben ik dan weer niet zo van gecharmeerd en zoek toch maar even een luxe stoel op. Kan ik meteen een broodje en een banaan eten, daarna een cappuccino bestellen en weer naar buiten.

Het toppunt van de overtocht is het laatste uur. Zoals je op de foto van de plattegrond kan zien zijn we tussen ontzettend veel bergen doorgevaren. Als je de stippellijn van de ferry-route van rechts naar links volgt, zie je waar Picton ligt. Ik ben omringd door bergen en water en het is ‘awesome’. Er hangt een lage bewolking en dat geeft de bergen iets intens mystieks! Ongelooflijk dat dit bestaat en dat wij er zo dicht aan voorbij kunnen varen. In die baai zien we eerst een paar zeehonden aan de ferry voorbijzwemmen en YES YES YES, opeens zien we een hele school dolfijnen in en uit het water springen. Wow, wow, wow. Ik probeer het snel vast te leggen, maar de boot gaat snel en de dolfijnen zijn nog sneller, dus het is helaas maar deels gelukt. Het uitzicht vanaf de ferry naar Picton is al geweldig, om er daarna rond te lopen en de berg op te gaan is nog vele malen mooier.

De meeste passagiers die van de ferry komen reizen meteen door per bus, auto of camper. Aan de wal zie ik diverse touringcars klaar staan die naar verschillende steden in het zuiden rijden. Wat ik nog verbazingwekkender vind, is dat er zeven verschillende autoverhuurbedrijven naast elkaar een ‘kantoor’ bij de ferryterminal hebben. En terwijl ik doorloop naar het dorp, zie ik een parkeerplaats met minimaal 200 huurauto’s die later in de middag bijna allemaal weg zijn, wow!



Mijn hotel heet deze keer het ‘Picton Yacht Club Hotel’, dus ik hoef vanaf de terminal maar een klein stukje te lopen met mijn koffer. Dit hotel zit namelijk direct aan de wandelboulevard en de haven. Genieten puur dus! Ondanks dat ik eigenlijk pas vanaf 14.00 uur in kan checken, gaat de receptionist toch kijken. Aangezien mijn kamer klaar is, mag ik 1,5 uur eerder inchecken en daarna helpt hij mij zelfs met sjouwen. Zoals ik al eerder zei: “ze zijn bijna allemaal even vriendelijk en behulpzaam”.
Natuurlijk ga ik daarna meteen de wandelboulevard op en de haven in. Op de plattegrond die ik gekregen heb staan diverse wandelroutes en ik kan niet wachten om het uitzicht van boven te zien, dus ik klim meteen de berg op.
Pfiieeww, die is hoger dan verwacht en ik merk dat mijn conditie nog niet op en top is en mijn longen niet meer de capaciteit hebben van toen ik nog een gezonde dertiger was :-). Maar met een aangepast tempo kom ook ik uiteindelijk boven op de berg en dat is de moeite meer dan waard zoals je op de foto’s kan zien. Via een andere weg daal ik weer af en loop terug naar het hotel. Eerst maar eens even douchen en omkleden en de rest van de middag/avond heb ik in de haven en het dorp doorgebracht. Heerlijk gegeten en om 22.00 uur was ik zo moe, dat ik ‘knock out’ in mijn bed lag. Geen zin om nog maar iets te doen, ‘mijn accuutje’ was echt helemaal leeg en die heb ik tot de volgende ochtend half 8 weer op kunnen laden, heerlijk!