DAG 33: Zo 4 Dec ’16 ‘Abel Tasman Berg’ - Reisverslag uit Nelson, Nieuw Zeeland van Raymond Groot Bruinderink - WaarBenJij.nu DAG 33: Zo 4 Dec ’16 ‘Abel Tasman Berg’ - Reisverslag uit Nelson, Nieuw Zeeland van Raymond Groot Bruinderink - WaarBenJij.nu

DAG 33: Zo 4 Dec ’16 ‘Abel Tasman Berg’

Door: Raymond

Blijf op de hoogte en volg Raymond

04 December 2016 | Nieuw Zeeland, Nelson

Ik sta vroeg op vandaag en spring meteen onder de douche. Ik typ eerst nog wat tekst weg met een cappuccino en een broodje erbij. Daarna de foto’s uitzoeken, comprimeren en meteen op de back-up. Broodjes smeren voor onderweg, spullen in de auto en wegwezen.

Naar aanleiding van de informatiebrochures besluit ik toch om eerst Nelson nog even in te gaan. Er zijn toch een aantal plaatsen die ik gezien wil hebben, al sla ik het museum deze keer wel over. Dit is de eerste keer dat ik het gevoel heb dat ik ‘tijd te kort’ kom. Dat gevoel wil ik echter niet in mijn systeem hebben en ik zeg in mijzelf: ’Ray, het is onmogelijk om in het zuiden alle highlights te zien’. Ik ga dus toch op het terrasje zitten en vervolg later mijn weg naar het noorden.

Je merkt dat het zondag is. Vroeg op de ochtend zijn er al veel dagjesmensen, hardlopers, mountainbikers, wielrenners, kajakkers, surfers en campers onderweg. Vandaag is het een kleine 250 km rijden als ik alles wil zien. Wel moet ik het grootste deel van diezelfde weg weer terugrijden, want na de ‘Golden Bay’ kan je niet richting de westkust. Ik moet dus eerst grotendeels terug om daarna richting de westkust te kunnen. Dat betekent dat ik twee keer volledig over de Abel Tasman berg heen moet. Eerst erop rijden, vervolgens deels door het Abel Tasman National Park en er aan de andere kant weer af om vervolgens naar de Golden Bay te komen en op de terugreis hetzelfde verhaal.

Ik ga het vandaag kort houden, want ik wil op tijd vertrekken. Om vanuit de verte de berg en het park te zien is al geweldig. Om daarna honderden meters stijl tegen die berg op te gaan, tientallen bochten te maken en vervolgens bij prachtige baaien en wandelroutes uit te komen is één groot adembenemend schouwspel. Wat een natuur, wat een omgeving en wat een uitzichten. Genoeg plekken om te stoppen om foto’s en video te maken en op één plek zelfs een speciale ‘science outlook’ waar je eerst 400 meter voor moet lopen. Tja, kijk mee en geniet!


Eenmaal bij het National Park kan je wandelroutes maken van dertig minuten tot twee uur, maar er zijn ook wandelroutes van zes tot acht uur en zelfs van vijf dagen! Ik besluit om een kleine route te lopen, zodat ik in ieder geval een deel van de ‘coastway’ kan zien. Je kan namelijk met de auto niet meer verder langs de kust komen, alleen maar lopend of met de watertaxi of een cruise. Voor die laatste ben ik helaas te laat, de laatste vier uur durende cruise is om 14.00 uur vertrokken. Grrrrr…..

De wandelroute is gezellig druk, vooral bevolkt door heel veel jongeren c.q. backpackers, waarvan sommigen een bepakking op de rug dragen dat ik denk: ‘was ik nog maar 20 jaar jong en in zo conditie, dan wist ik het wel’……. Natuurlijk zijn er ook meer mensen van andere leeftijden, maar die zijn toch echt zwaar in de minderheid. Waarschijnlijk zijn de meest bepakte jongeren de vijf dagen wandelaars? Het is best warm als je uit een auto met airco komt :-), het eerste deel loop je pal in de zon en het zweet staat na een half uur al op mijn rug. Maar al die inspanning is de moeite waard als je in één van de eerste baaien aankomt! Kijk mee en geniet van de foto’s. Natuurlijk heb ook ik mijn spullen mee en wie wil er nu niet in de Tasman zee afkoelen en rondzwemmen? Tja, ik hoef verder niets meer te zeggen, een paradijsje op aarde!

Daarna op naar Collingwood, de Golden Bay en Cape Farewell. Die laatste is het noordelijkste puntje van het Zuidereiland waar ik met de auto komen kan. Eerst ga ik Collingwood bezoeken en daarna naar Cape Farewell. Opnieuw een gedeeltelijke wandelroute met een informatiecentrum waar het op deze zondag best druk is. Genieten puur kan ik alleen maar zeggen en aan het eind van de middag maak ik mij zeer tevreden op voor de terugreis. Opnieuw het park door, de berg over en richting Nelson. Deze keer blijf ik echter in Motueka op een Top 10 HP overnachten en daar is inderdaad nog plek voor mij.
De reis van vandaag was een hele mooie, maar ook een pittige. Ik merk dat het continue reizen ‘zwaarder’ is dan ik gedacht had, maar ik duik gewoon om 22.00 uur weer mijn bed in en dan ben ik morgenochtend weer fris en fruitig voor het vervolg :-).

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Raymond

12 mei 1966

Actief sinds 21 Mei 2016
Verslag gelezen: 207
Totaal aantal bezoekers 118008

Voorgaande reizen:

28 Februari 2015 - 31 December 2018

Ik ga mijn droom waarmaken!

Landen bezocht: