DAG 73: Vr 13 Jan ’17 Bulahdelah – Kempsky
Door: Raymond
Blijf op de hoogte en volg Raymond
13 Januari 2017 | Australië, Kempsey
Heerlijk geslapen, op tijd wakker, ritueeltje, tekst typen en daarna ontbijten met Linda, zo heet de gepensioneerde dame waar ik een gezellige avond mee had. Het ontbijt is zoals ik het tot nu toe overal heb gezien. Toast brood, koffie/thee, melk, diverse sappen, zoetigheid en allerlei soorten cornflakes. Helaas geen kaas of ham, schijnbaar kennen ze dat hier niet in de motels/hotels of ze hebben gewoon een andere levensstijl wat het ontbijt betreft, dat kan natuurlijk ook.
Ik start de dag rustig op en vertrek pas om 9.30 uur. Ik besluit om vandaag touristdrive 6 ‘The Lakes Way’ en touristdrive 10 ‘The Ocean Way’ te rijden. Deze routes staan op de landkaartjes van mijn Holiday Guide vermeld. Via internet zoek ik dan aanvullende informatie op over de route zelf. Ik wil natuurlijk weten wat voor soort route het is en wat ik onderweg eventueel kan zien en bezoeken. Als de route mij wat lijkt dan koppel ik deze informatie aan mijn Smartphone en gaat de rest eigenlijk vanzelf. Ja ja, lang leve het digitale tijdperk! Zelfs bij al mijn foto’s staat precies waar en wanneer ik de foto gemaakt heb. Erg handig als ik dat in de toekomst zelf niet meer zou weten ha haha.
Vandaag heb ik een foto voor jullie gemaakt van de bewegwijzering. Ik moet, om mijn uiteindelijke bestemming van vandaag te bereiken, voor touristdrive nummer 6 dus 80 km extra rijden als ik niet op de highway blijf. Ik kom natuurlijk naar Australië om veel van het land en vooral de natuur te zien en zeker niet om alleen maar honderden kilometers highway te bezichtigen :-). Ik heb ook niet voor niets 45 dagen ervoor uitgetrokken om de 2450 kilometer van Sydney naar Cairns af te leggen.
Het is geen foto van het bord langs de highway, maar van het bord aan het begin van de route. Om op de highway te stoppen en een foto te maken lijkt mij niet zo verstandig :-). Route 6 gaat vele kilometers door de bergen, de bossen en langs de mooiste meren. Het is gewoon genieten puur! Af en toe maak ik een tussenstop om wat foto’s te maken, maar helaas is dat maar een piepklein stukje van wat ik allemaal zie. Ik kan al het moois dat ik zie niet eens omschrijven of op de foto zetten.
Na route 6 moet ik wel weer een stukje op de highway rijden om naar ‘touristdrive 10’ te komen. Die gaat, zoals de naam al zegt, grotendeels direct langs de zee. Tja, ik ben gewoon ‘verliefd’ op deze stranden, de diepblauwe zee, de geweldige uitzichten en dit land. Het ene dorp/stad met al zijn stranden is nog mooier dan het andere dorp/stad. En niet te vergeten al die mooie huizen. Veel mensen wonen op de 2de verdieping van hun huis, waardoor ze een prachtig uitzicht op een meer of op de zee hebben. Ik moet ook zeker al die overdekte veranda’s niet vergeten te benoemen, voordat je een huis binnen gaat. Geweldig om te zien hoe mooi de mensen dat ook inrichten, het geeft zoveel extra charme aan een huis. Het hoogtepunt van de dag zijn al die mooie stranden en de vuurtoren bij ‘Port Macquire’. Jeetje mina zeg, dat je in je eigen stad zoveel keuze hebt om waar je maar wilt te gaan zwemmen, te surfen of lekker te zonnen. De stranden met het lichte zand en het diepblauwe water lokken je ook gewoon het strand op, zeker met deze warme temperaturen en zonnige dagen.
Helaas zit er ook een donkere kant aan de kracht van het water en in dit geval van de zee. Ik begrijp niet helemaal wat precies de bedoeling is van al die mooie en gekleurde rotsen die ik langs het strand en de zee zie liggen. Ik zie ook nergens een informatiebord staan met meer informatie. In ieder geval zijn het rotsen ter herinnering aan iemand of aan een speciale gebeurtenis.
Ik zie veel rotsen ter herinnering aan iemand die hier verongelukt of verdronken is, maar ik zie ook rotsen met liefdesverklaringen of rotsen ter herinnering aan een speciale gebeurtenis van een of meerdere mensen. Ik vind het er niet alleen indrukwekkend uit zien, maar als ik de foto’s en het verhaal van Andrew leest dan krijg ik zelfs een brok in mijn keel. Wat een prachtige tekst en wat een geweldig eerbetoon aan hem en nog zoveel anderen op deze plek aan zee.
Op het moment dat ik hier aan kwam en rond liep heb ik geen moment gedacht aan het gevaar van de zee, maar door deze rotsen komt dat in één keer behoorlijk binnen. Erg bijzonder en zeet indrukwekkend gedaan!
Ik heb vandaag nog lang niet zoveel kilometers gereden als ik van plan was, maar tegelijkertijd denk ik ‘het is prima zoals het nu gaat’. Als het klopt wat ze met het nieuws beweren gaat het de komende dagen erg wisselvallig en slechter weer worden. Er komt zelfs stormachtig weer aan, veroorzaakt door de belachelijk hoge temperaturen. Vandaag gaat het zelfs 39 graden worden en die hoge temperatuur veroorzaakt aan het eind van de middag voor het nodige stormachtige weer en onweer. Morgen is het dan ‘nog maar’ 26 graden, maar volgende week gaat de temperatuur opnieuw naar 30 graden en meer.
Dus …… kofferbak open, omkleden bij de douches en gewoon genieten van wat ik zonet allemaal op de foto heb gezet. Het is helemaal niet druk, terwijl het toch nog steeds schoolvakantie is. Ik ga het strand op, de zee in en heb zelfs nog een schaduwplek onder een paar bomen. Als ik zoveel moois zomaar in mijn schoot geworpen krijg, dan ben ik toch gek om 200 kilometer verder door te rijden? Deze middag is gewoon een cadeautje :-).
Eind van de middag komt de hotel-app weer tevoorschijn, maar in deze stad is zo goed als alles bezet en dat verbaasd mij niets. Toch heb ik niet het idee dat al die motels/hotels vol zitten, maar doordat er zoveel stranden zijn, verspreiden de mensen zich natuurlijk en lijkt het misschien minder druk. Er zijn natuurlijk nog wel kamers vrij, maar die komen niet in aanmerking wat mijn budget betreft :-).
Ik moet morgen sowieso richting het noorden rijden, dus ik zet de app weer op ‘zoeken naar deals bij mij in de buurt’. Ik kom uit bij het 43 km verderop gelegen Kempsky en daar vind ik ‘Kempsey Rose Motor Inn’. Prima gastenbeoordelingen, dus boeken maar.
Als ik aan kom zit er een wat oudere heer achter de receptie die mij meteen in het Nederlands te woord staat ha haha. Dat is een leuke en humorvolle binnenkomer. Hij is ooit geboren in Nederland en met zijn ouders geëmigreerd naar Australië. Vervolgens krijgt hij het alsnog voor elkaar om verliefd te worden op een Nederlands meisje tijdens haar vakantie in Australië. Daar is hij nu mee getrouwd en runt hij de Motor Inn mee. Superleuk en ondanks dat het allemaal wat gedateerd is, is het een ruime en schone (bad)kamer met een prachtige binnentuin, veel bloemen en een bescheiden maar mooi zwembad.
Ik leg mijn tassen op de kamer, haal mijn pakketje kleding uit mijn koffer en op naar het centrum voor het ochtendontbijt, water en wat te eten voor onderweg. Alle motels hebben koelkasten en dat is erg prettig. Dus ik koop iedere dag zes kleine flesjes water, die zijn s ’ochtends lekker koel en gaan dan de koeltas in met de kaas en de ham ernaast. De rest van de dag heb ik koud water en nog steeds frisse kaas en ham voor op mijn boterhammen :-). Met de weersvoorspelling voor morgen lijkt mij niet wijs om aan een strand te gaan liggen. Ik kan met dat soort temperaturen misschien beter een groter aantal kilometers rijden. Vlakbij Kempsky start een volgende touristdrive en ik denk dat ik die ga rijden, zodat ik ook de vele wegwerkzaamheden kan omzeilen.
Hier ligt namelijk nog een tweebaansweg en dat gaat in de toekomst de nieuwe highway worden. De ene helft is klaar en daar rijdt nu iedereen overheen, terwijl ze de andere kant van de highway aan het aanleggen zijn. Dus er is veel bouwverkeer, de gps herkent de weg niet meer en is dus steeds in de war. Tot slot wisselt de snelheid steeds tussen de 40, 60 of 80 km/u en dat is niet echt prettig rijden kan ik je vertellen.
Maar goed, ik ga vanzelf wel zien wat er straks op mijn weg komt. Met mij weet je het tenslotte maar nooit, het kan zomaar zijn dat ik me nog bedenk en alsnog iets totaal anders ga doen. Dat lezen jullie dan vanzelf in het volgende reisverslag wel weer :-). Slaap lekker, terwijl mij dag net begint.
Ik start de dag rustig op en vertrek pas om 9.30 uur. Ik besluit om vandaag touristdrive 6 ‘The Lakes Way’ en touristdrive 10 ‘The Ocean Way’ te rijden. Deze routes staan op de landkaartjes van mijn Holiday Guide vermeld. Via internet zoek ik dan aanvullende informatie op over de route zelf. Ik wil natuurlijk weten wat voor soort route het is en wat ik onderweg eventueel kan zien en bezoeken. Als de route mij wat lijkt dan koppel ik deze informatie aan mijn Smartphone en gaat de rest eigenlijk vanzelf. Ja ja, lang leve het digitale tijdperk! Zelfs bij al mijn foto’s staat precies waar en wanneer ik de foto gemaakt heb. Erg handig als ik dat in de toekomst zelf niet meer zou weten ha haha.
Vandaag heb ik een foto voor jullie gemaakt van de bewegwijzering. Ik moet, om mijn uiteindelijke bestemming van vandaag te bereiken, voor touristdrive nummer 6 dus 80 km extra rijden als ik niet op de highway blijf. Ik kom natuurlijk naar Australië om veel van het land en vooral de natuur te zien en zeker niet om alleen maar honderden kilometers highway te bezichtigen :-). Ik heb ook niet voor niets 45 dagen ervoor uitgetrokken om de 2450 kilometer van Sydney naar Cairns af te leggen.
Het is geen foto van het bord langs de highway, maar van het bord aan het begin van de route. Om op de highway te stoppen en een foto te maken lijkt mij niet zo verstandig :-). Route 6 gaat vele kilometers door de bergen, de bossen en langs de mooiste meren. Het is gewoon genieten puur! Af en toe maak ik een tussenstop om wat foto’s te maken, maar helaas is dat maar een piepklein stukje van wat ik allemaal zie. Ik kan al het moois dat ik zie niet eens omschrijven of op de foto zetten.
Na route 6 moet ik wel weer een stukje op de highway rijden om naar ‘touristdrive 10’ te komen. Die gaat, zoals de naam al zegt, grotendeels direct langs de zee. Tja, ik ben gewoon ‘verliefd’ op deze stranden, de diepblauwe zee, de geweldige uitzichten en dit land. Het ene dorp/stad met al zijn stranden is nog mooier dan het andere dorp/stad. En niet te vergeten al die mooie huizen. Veel mensen wonen op de 2de verdieping van hun huis, waardoor ze een prachtig uitzicht op een meer of op de zee hebben. Ik moet ook zeker al die overdekte veranda’s niet vergeten te benoemen, voordat je een huis binnen gaat. Geweldig om te zien hoe mooi de mensen dat ook inrichten, het geeft zoveel extra charme aan een huis. Het hoogtepunt van de dag zijn al die mooie stranden en de vuurtoren bij ‘Port Macquire’. Jeetje mina zeg, dat je in je eigen stad zoveel keuze hebt om waar je maar wilt te gaan zwemmen, te surfen of lekker te zonnen. De stranden met het lichte zand en het diepblauwe water lokken je ook gewoon het strand op, zeker met deze warme temperaturen en zonnige dagen.
Helaas zit er ook een donkere kant aan de kracht van het water en in dit geval van de zee. Ik begrijp niet helemaal wat precies de bedoeling is van al die mooie en gekleurde rotsen die ik langs het strand en de zee zie liggen. Ik zie ook nergens een informatiebord staan met meer informatie. In ieder geval zijn het rotsen ter herinnering aan iemand of aan een speciale gebeurtenis.
Ik zie veel rotsen ter herinnering aan iemand die hier verongelukt of verdronken is, maar ik zie ook rotsen met liefdesverklaringen of rotsen ter herinnering aan een speciale gebeurtenis van een of meerdere mensen. Ik vind het er niet alleen indrukwekkend uit zien, maar als ik de foto’s en het verhaal van Andrew leest dan krijg ik zelfs een brok in mijn keel. Wat een prachtige tekst en wat een geweldig eerbetoon aan hem en nog zoveel anderen op deze plek aan zee.
Op het moment dat ik hier aan kwam en rond liep heb ik geen moment gedacht aan het gevaar van de zee, maar door deze rotsen komt dat in één keer behoorlijk binnen. Erg bijzonder en zeet indrukwekkend gedaan!
Ik heb vandaag nog lang niet zoveel kilometers gereden als ik van plan was, maar tegelijkertijd denk ik ‘het is prima zoals het nu gaat’. Als het klopt wat ze met het nieuws beweren gaat het de komende dagen erg wisselvallig en slechter weer worden. Er komt zelfs stormachtig weer aan, veroorzaakt door de belachelijk hoge temperaturen. Vandaag gaat het zelfs 39 graden worden en die hoge temperatuur veroorzaakt aan het eind van de middag voor het nodige stormachtige weer en onweer. Morgen is het dan ‘nog maar’ 26 graden, maar volgende week gaat de temperatuur opnieuw naar 30 graden en meer.
Dus …… kofferbak open, omkleden bij de douches en gewoon genieten van wat ik zonet allemaal op de foto heb gezet. Het is helemaal niet druk, terwijl het toch nog steeds schoolvakantie is. Ik ga het strand op, de zee in en heb zelfs nog een schaduwplek onder een paar bomen. Als ik zoveel moois zomaar in mijn schoot geworpen krijg, dan ben ik toch gek om 200 kilometer verder door te rijden? Deze middag is gewoon een cadeautje :-).
Eind van de middag komt de hotel-app weer tevoorschijn, maar in deze stad is zo goed als alles bezet en dat verbaasd mij niets. Toch heb ik niet het idee dat al die motels/hotels vol zitten, maar doordat er zoveel stranden zijn, verspreiden de mensen zich natuurlijk en lijkt het misschien minder druk. Er zijn natuurlijk nog wel kamers vrij, maar die komen niet in aanmerking wat mijn budget betreft :-).
Ik moet morgen sowieso richting het noorden rijden, dus ik zet de app weer op ‘zoeken naar deals bij mij in de buurt’. Ik kom uit bij het 43 km verderop gelegen Kempsky en daar vind ik ‘Kempsey Rose Motor Inn’. Prima gastenbeoordelingen, dus boeken maar.
Als ik aan kom zit er een wat oudere heer achter de receptie die mij meteen in het Nederlands te woord staat ha haha. Dat is een leuke en humorvolle binnenkomer. Hij is ooit geboren in Nederland en met zijn ouders geëmigreerd naar Australië. Vervolgens krijgt hij het alsnog voor elkaar om verliefd te worden op een Nederlands meisje tijdens haar vakantie in Australië. Daar is hij nu mee getrouwd en runt hij de Motor Inn mee. Superleuk en ondanks dat het allemaal wat gedateerd is, is het een ruime en schone (bad)kamer met een prachtige binnentuin, veel bloemen en een bescheiden maar mooi zwembad.
Ik leg mijn tassen op de kamer, haal mijn pakketje kleding uit mijn koffer en op naar het centrum voor het ochtendontbijt, water en wat te eten voor onderweg. Alle motels hebben koelkasten en dat is erg prettig. Dus ik koop iedere dag zes kleine flesjes water, die zijn s ’ochtends lekker koel en gaan dan de koeltas in met de kaas en de ham ernaast. De rest van de dag heb ik koud water en nog steeds frisse kaas en ham voor op mijn boterhammen :-). Met de weersvoorspelling voor morgen lijkt mij niet wijs om aan een strand te gaan liggen. Ik kan met dat soort temperaturen misschien beter een groter aantal kilometers rijden. Vlakbij Kempsky start een volgende touristdrive en ik denk dat ik die ga rijden, zodat ik ook de vele wegwerkzaamheden kan omzeilen.
Hier ligt namelijk nog een tweebaansweg en dat gaat in de toekomst de nieuwe highway worden. De ene helft is klaar en daar rijdt nu iedereen overheen, terwijl ze de andere kant van de highway aan het aanleggen zijn. Dus er is veel bouwverkeer, de gps herkent de weg niet meer en is dus steeds in de war. Tot slot wisselt de snelheid steeds tussen de 40, 60 of 80 km/u en dat is niet echt prettig rijden kan ik je vertellen.
Maar goed, ik ga vanzelf wel zien wat er straks op mijn weg komt. Met mij weet je het tenslotte maar nooit, het kan zomaar zijn dat ik me nog bedenk en alsnog iets totaal anders ga doen. Dat lezen jullie dan vanzelf in het volgende reisverslag wel weer :-). Slaap lekker, terwijl mij dag net begint.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
