DAG 100: Do 9 Feb ’17 Gladstone-Lake Awoonga

Wow, dag 100 is aangebroken en dat klinkt best wel tof toch? It makes me smile very happily :-).
De dag begint vroeg en zelfs nu is het nog 26 graden. Daarmee komen we meteen bij het probleem dat Australië op dit moment heeft. De gemiddelde temperatuur ligt op veel plaatsen tussen de 8 en 12 graden hoger dan de normale temperatuur en dat zorgt voor veel problemen. Het is in de geschiedenis van Australië nu al de warmste zomer die ze ooit gemeten hebben. Hoezo er is een klimaatverandering gaande? Hoeveel bewijs moet moeder natuur nog leveren, voordat wij mensen stoppen met alleen maar discussiëren en iets veranderen in plaats van de wereld verder vervuilen?

In Sydney en Brisbane is het de hele week al rond de 35 graden. De komende vier dagen verwachten ze dat het in die steden 40 graden gaat worden. In de dorpen en steden ten westen van Sydney is het inmiddels al 44 graden. Net als bij ons veroorzaakt die hitte ook onweer, maar dat is niet te vergelijken met het onweer in Nederland. Het heeft in Sydney in korte tijd ontzettend veel en hard geregend. Daken zijn ingestort, bliksem is in huizen en bomen ingeslagen en heeft allerlei branden veroorzaakt. Er is zoveel regen gevallen dat er zelfs ‘sinkholes’ zijn ontstaan. Het zand onder de trottoirs en wegen is door de overvloed aan water ‘gewoon’ weggespoeld. In de ziekenhuizen is het erg druk met mensen die bevangen zijn door de hitte en enkelen zijn er zelfs aan overleden.

In Adelaide en omgeving is de afgelopen week bij 90.000 huishoudens en bedrijven de elektriciteit uitgevallen. De vraag naar elektra was zo groot dat het netwerk overbelast is geraakt en daardoor uitgevallen. Moet je je voorstellen hoe groot dat gebied is, je geen elektriciteit hebt en het overdag meer dan 40 graden is en het hele openbare leven stil is komen te liggen!
Inmiddels komt via het nieuws deze waarschuwing ook voor de stad Sydney en omgeving. Men vraagt de mensen nu al om alleen de noodzakelijke apparatuur te gebruiken en de rest uit te schakelen. Men kan niet 100% garanderen dat tijdens de ‘heatwave’ van de komende vier dagen het elektranetwerk standhoudt. Wauw, dat is behoorlijk heftig nieuws zeg.
Ik kan me nauwelijks voorstellen wat dat voor immens grote gevolgen heeft voor een stad als Sydney. Je moet maar in de metro zitten of in een lift staan die uitvalt en geen airco meer heeft. Ik moet er niet aan denken zeg. Daarnaast waarschuwen ze de mensen om vooral niet de (afgelegen) natuurparken in te gaan. Er kan op ieder moment ergens brand ontstaan of zelfs op meerdere plaatsen tegelijk en men wil voorkomen dat mensen ingesloten worden door bosbranden.

Natuurlijk ligt nu de overheid volop ‘onder vuur’, want de afgelopen jaren heeft men maar liefst 20% van de kolencentrales gesloten en er windenergie voor terug laten komen. Maar als er nauwelijks wind is, dan leveren die windmolens dus niet de capaciteit aan energie die wel noodzakelijk is.
Terwijl de klimaatproblemen in de komende jaren alleen maar toenemen rollebollen de politici ondertussen al ruziënd door het ‘house of parliaments’ heen. Uiteraard geven ze elkaar de schuld van het beleid van de afgelopen jaren. Dat het nog triester kan dan in onze 2de kamer wist ik niet, maar dat is te zien op het nieuws. Hier praten ze niet met elkaar, maar ze overschreeuwen elkaar.
Als er iemand aan het woord is, kan de rest van het ‘zooitje ongeregeld’ niet eens het geduld opbrengen om er niet doorheen te schreeuwen of rare protestgeluiden te laten horen. Te triest om naar te kijken en dat zijn dan de mensen die het land besturen en het goede voorbeeld moeten geven! Ik zou zeggen, stop maar met al dat geschreeuw en de bladie bladie bla vertoningen. Ga echt aan het werk en zorg dat er iets gebeurd, stelletje sukkels :-)!

In Gladstone loopt de temperatuur vanmiddag op naar 36 graden en dat is niet een temperatuur om heel veel te ondernemen. Ik zit dus al op tijd in de auto op weg naar ‘Lake Awoonga’. Dat ligt zo dertig kilometer rijden van Gladstone en zorgt voor de watervoorziening van de stad. Vanaf het lake ligt een dertig kilometer lange pijpleiding die het water naar de stad brengt. Onderweg zie ik deze pijpleiding al regelmatig ergens door de bossen, onder of over bruggen liggen. Het is opnieuw een mooie en bosrijke route om te rijden en je verwacht niet dat er opeens zo gigantisch groot lake ligt.
Het is best indrukwekkend om zo enorm grote dam te zien met het lake erachter. Helaas kan je er vanwege de algen niet in zwemmen. Sommigen gaan er alsnog op met een jetski of een boot, maar dat is dan voor eigen risico. Het is niet verstandig om in contact te komen met het water.
Bij de eerste lookout komt er een jeep naar me toerijden en die man begint mij zomaar uit het niets aan te spreken. Eerst kan ik hem niet eens goed verstaan en begrijp ik hem niet, Als hij zijn hoed en zonnebril afzet zie ik het pas. Die twee mannen zaten ook in het groepje van vijf tijdens de rondleiding bij de Bundaberg distilleerderij. Grappig dat je elkaar in zo groot land hier dan weer tegenkomt. Wellicht gaat dat nog vaker gebeuren, want zij reizen ook door tot aan Cairns.

En na zoveel weken gebeurt het dan eindelijk, bij de 2de lookout kom ik twee levende kangoeroes tegen. Ze houden mij goed in de gaten, maar toch rennen ze niet weg. Ze laten me een paar foto’s maken en dan vinden ze het mooi geweest en huppelen ze het bos in. Om vandaag een route van 285 km te gaan rijden vind ik niet verstandig als dat niet noodzakelijk is. Dus na genoten te hebben van dit mooie uitzicht en de route rij ik via een andere route terug naar het motel.

Ik loop eerst even het dorp in om wat foto’s te maken. Het is er erg rustig met deze temperatuur en dat vind ik heel begrijpelijk. Ik ga terug en de rest van de middag lig ik heerlijk te genieten in mijn privé zwembad. Overdag is er niemand in dit motel, dus ik heb het zwembad voor mij alleen.
Dat is misschien nog wel leuk om te vertellen. In Bundaberg heb ik nog een tijdje zitten kletsen met twee andere heren die buiten bij de kamer zaten. De een werkt in de wegenbouw en de ander als programmeur van productielijnen in bedrijven. Zij zijn dus meestal meerdere dagen of een hele week van huis en verblijven altijd in motels. Het kost teveel tijd en geld om heen en weer te rijden, dus blijven ze op kosten van het bedrijf daar overnachten waar het werk gedaan moet worden. Dat is wat ik bij andere en ook dit motel zie gebeuren. Vanaf 4pm komen de eerste gasten aan en dat kan tot 8pm doorgaan. Tegen die tijd is het motel wel iets van 70% bezet gok ik. Tja, dat is dan weer een nadeel van zo groot land als Australië het woon-werkverkeer.

Tot slot heb ik de komende reisweek gepland en mijn motels geboekt. Drie dagen Rockhampton, twee dagen Mackay en in eerste instantie twee dagen Arlie Beach. Deze laatste locatie moet erg mooi zijn met die 74 eilanden niet ver daar vandaan. Ik heb dus mooi een vijfsterren appartement geboekt van 90 vierkante meter, inclusief een badkamer met bubbelbad en een douche met Hydro massage. Natuurlijk heb ik ook een gemeubileerd balkon met uitzicht op de ‘Pioneer Bay’. Geweldig om mijzelf zo intens te verwennen vlakbij het Great Barrier Reef ha haha. Ik ben nu al zo benieuwd hoe het er daar uit ziet, dat ik nu al bijna niet meer wachten kan :-). Tot morgen!