DAG 105: Di 14 Feb ’17 Mackay - Eungella

Vroeg in de ochtend is het maar 26 graden, dus een goed moment om meteen op pad te gaan. Ik hoef alleen maar even de hoek om te lopen en ik ben bij de rivier. Het is gek om te zien dat de rivier deels droog staat doordat het eb is. Ik had gedacht dat deze rivier veel dieper zou zijn, maar blijkbaar klopt die aanname niet. Het is een mooie wandelroute en ik kom zowel hardlopers als fietsers tegen. Uiteindelijk kom ik bij het café-restaurant aan de rivier en vandaar loop ik het centrum in.

Je ziet op diverse plaatsen in de stad overeenkomsten met de bouwstijl in Engeland. Vooral het ‘Court House’ en de ‘Town Hall’ vallen wel op en de uitgaansgelegenheden doen me denken aan Amsterdam. Eigenlijk valt er bij de clubs niet meer te zien dan een ingang met een naam. Ik kan niet naar binnen kijken, omdat alle ramen met stickers beplakt zijn. Behalve bij de club met ‘cold beer, hot girls’ ha haha, die is ook wel zeer prominent aanwezig :-).

Hoe tegengesteld kan het leven zijn, want bij diezelfde prominente club kom ik leerlingen tegen die naar school toe lopen. De dame op het raam heeft maar weinig kleding aan en de leerlingen hebben een degelijk en zeer saai schooluniform aan :-). Eigenlijk is het dragen van schooluniformen toch niet meer van deze tijd? Op mij blijft het zo conservatief en ouderwets overkomen. Hoezo dwing je kinderen, zelfs tot in hun tienerjaren, wat voor soort kleding ze moeten dragen? Eigenlijk ontneem je ze een deel van de ontwikkeling van hun eigen identiteit. De jongens hebben hun blouse zelfs tot het bovenste knoopje dicht en ook nog eens een stropdas om. Vandaag gaat het 37 graden worden dat moet toch mega irritant zijn lijkt mij? Soms moet je toch echt met de tijd meegaan hoor!

Eenmaal terug bij mijn motel douchen, eten, koeltas inpakken en op naar het dorp Eungella en de Pioneer Valley. Ik ga niet opnieuw een hele beschrijving geven, maar ik ben opnieuw omringd door bergen en mooie uitzichten. Ik vind het wel bijzonder dat ik onderweg door een dorp kom, waar de suikerfabriek echt midden in het dorp staat, de lopende band gaat zelfs over de weg heen. Overal waar ik tot nu toe heb gereden zie ik alleen maar kilometer grote ‘cane fields’. Tussen al die velden lopen rails en zodra ze oogsten gaat de opbrengst meteen in kleine wagonnetjes, die vervolgens per trein naar de fabriek gaan. Binnen 16 uur na het oogsten moet de ‘cane’ verwerkt zijn om de beste kwaliteit te behouden.

Bij foto 51 moet je even goed kijken en opletten. De berg met de hoogste top is namelijk de berg waar ik omhoog moet en waar het dorp Eungella en het natuurpark ligt. Ik ben de dame van het motel nu al dankbaar dat ze mij de stad uit heeft gestuurd ha haha, wat een prachtige omgeving.
Het is een stukje rijden, maar de moeite meer dan waard. Tegen de berg oprijden is een steile en bochtrijke gebeurtenis. In zo korte tijd zo de hoogte in gaan met onderweg de meest mooie uitzichten, ik blijf dit soort routes fantastisch vinden. Ik moet meerdere keren over stalen roosters in de weg rijden, daar loopt een goot onderdoor waar het water vanaf de berg de vallei in stroomt.

Eenmaal boven heb je een prachtig uitzicht vanuit het dorp de vallei in. Daarna rij ik door naar het natuurpark. Bij de parkeerplaatsen is een informatiekiosk waar je niet alleen informatie kan krijgen, maar ook wat te eten en/of drinken. Ik laat me door de dame informeren en hou het op een 1,7 km lange wandeling naar de ‘Broken River’ en het meer om de Platypus schildpadden te bekijken. Je kan ook andere routes lopen, maar die zijn mij te lang met deze warmte. Eventueel kan je naar de stuwdam en het meer rijden, maar 22 km van die route gaat over een zandkiezelstenenweg. Dat ga ik met deze auto niet doen. Je moet diezelfde weg ook weer terugrijden en naast dat het mij veel tijd kost wil ik niet het risico lopen dat er iets vervelends met de auto gebeurd zoals bv. een lekke band of steenschade van de weg of van tegenliggers.



Als ik eenmaal bij het ‘Broken River meertje’ kom is er alleen een ander stelletje en zij spreken mij meteen aan en wijzen mij plekken aan waar ik het beste kan gaan kijken, supertof! Het duurt dan ook niet lang of ik zie de eerste schildpadden. Geweldig om te zien, maar je ziet ze steeds om de beurt en maar zelden meerdere tegelijk. Ze komen namelijk maar even boven en duiken dan weer naar de bodem van het meertje. Ik ga rustig op een stapel stenen in de schaduw zitten wachten en één schildpad is zo nieuwsgierig dat hij best lang aan de oppervlakte blijft zwemmen en dicht naar de kant komt. Prachtig om te zien en ik besef mij maar weer eens hoe bijzonder groot en mooi dit land is met zoveel rijkdom aan natuur en dieren!

Op de weg terug moet ik dezelfde route deels terugrijden, maar halverwege kan ik afslaan en via andere heuvels en bergen terug naar Mackay rijden. Dat is altijd leuker dan precies dezelfde weg terug te moeten rijden. Richting de stad rijdend kom ik zelfs nog langs de bergen waar ze enorm grote blokken grijze stenen uit de berg halen. Met diezelfde stenen hebben ze bv. de pier in de haven gebouwd. Die stenen kan je zien op de foto’s die ik gisteren op de site heb gezet.
Eenmaal terug in het motel douchen, omkleden en op naar het Italiaans restaurant en daar bestel ik mij natuurlijk lasagne, heerlijk :-). Eenmaal terug in de kamer krijg ik opnieuw met het tropische klimaat te maken, want er komt alweer een ‘thunderstorm’ over de stad. Volgens de eigenaren zal dat ook zeker niet de laatste zijn, voor hun is het eigenlijk heel ‘normaal’ in deze tijd van het jaar.

Tot slot voor vandaag. Wat ik inmiddels zelf ervaren, en in de brochures gezien en gelezen heb, richt het toeristische deel van het noorden, met name de steden Hervey Bay, Gladstone, Rockhampton, Mackay, Townsville, Cairns en Port Douglas zich toch meer op het Great Barrier Reef dan op hun eigen stad. Deels begrijp ik dat natuurlijk ook wel, want ik denk dat er weinig plekken op de wereld zo mooi zijn als het Great Barrier Reef. Ik ben echter blij dat ik vandaag weer een ietsje pietsie meer van het binnenland heb kunnen zien, want dat is zeker niet minder mooi als de oostkust zelf.