DAG 26: Zo 27 Nov ’16 Wellington

Gisteren zei ik: “Wauw, wat een stad is Wellington” en ik heb niets teveel gezegd, ondanks dat het een zeer stormachtig begin was. Ik zit driehoog in het hotel en ik dacht vannacht: ‘als die ramen er maar in blijven zitten’. De receptioniste vertelde mij dat er zowel in de nacht als overdag windstoten tot 128 km per uur, het gekke is dat het niet eens geregend heeft. Dat het urenlang achter elkaar zo enorm kan stormen heb ik nog niet eerder meegemaakt, maar hier zijn ze er ‘gewoon’ aan gewend. En naast dat ze eraan gewend zijn, zijn ze er overal in de stad goed op voorbereid.

Mijn wandeling start vanaf mijn hotel naar het ‘National War Memorial’, het ‘War Museum’ en in de richting van het ’Government House’. Daar wil ik morgen naar toe en dan heb ik alvast een idee hoe ik ongeveer moet lopen. Vandaar loop ik richting het zuiden, in de richting van de zee. Eenmaal daar gearriveerd val ik van de ene verbazing in de andere en dat is niet alleen van de enorme windkracht.
Het eerst wat mij opvalt zijn de huizen op de berg, die een pracht uitzicht op de boulevard, de haven, de zee en nog veel meer leuks hebben. Uiteraard ‘kijken’ de huizen weer over elkaar heen, hoe fantastisch moet het niet zijn als je woont met zo een uitzicht! Ik loop naar de rechterkant van de boulevard om vervolgens zo ver mogelijk naar links te gaan. Het feit dat ik in totaal 14,3 km heb gelopen zegt genoeg denk ik en dan ben ik niet eens tot het aan eind gekomen!

Ik had verwacht dat de boulevard commerciëler zou zijn, maar nee hoor. Er zijn wel wat kleinere cafeetjes, een paar restaurants en wat duurdere appartementsgebouwen, maar de rest van de boulevard is sportief bestemd. Wandelen, hardlopen, fietsen, zwemmen, surfen, kajakken, zeilen etc. Het volgende dat ik vanuit de verte zie is nl. een sportschool met uitzicht op de haven en de zee. Dat is geen goedkope locatie voor een sportschool denk ik nog. Eenmaal daar aangekomen kijk ik naar binnen en blijkt dat onder de sportschool ook nog een zwembad te zijn. Wow, dit is mooi gedaan!

Verder lopend kom ik een eerste haventje met een ‘klein strand’ en een soort van ‘strandhuisjes’ tegen. In de zomermaanden kan je hier dus zo de zee induiken en zwemmen. Daarna kom ik in een tweede en luxere haven, hier ligt echt voor een kapitaal aan boten zeg! Het blijft zo mooi om al dat water om mij heen te zien, het blijft een bepaalde aantrekkingskracht op mij hebben. Ik besluit om eerst maar eens een ‘cappuccino to go’ te halen en daar eens een tijdje te blijven zitten en gewoon wat ‘weg te mijmeren’ in intens te genieten van wat mij vandaag weer overkomt.

Dan wacht mij een volgende verrassing. Ondanks de storm is er een markt. Later ontdek ik dat deze markt er iedere zondag is. Het is een groente- en fruitmarkt en ondanks de storm zijn ze gewoon aanwezig. Er hangen enorme met water gevulde jerrycans aan de stands. Anderen hebben weer eigen ‘storm-constructies’ aan hun marktkraam geïnstalleerd.
Daarnaast staan er allerlei ‘rijdende restaurantjes’. Geweldig, wat je daar allemaal kiezen kan! Grieks, Maleisisch, Thais, Spaans, Italiaans, Duits en ja hoor, ze hadden zelfs poffertjes en stroopwafels! Ik bestel me eerst zes kip satéstokjes en daarna nog een Currywurst, ik heb mijn lunch weer gehad. Dit is genieten puur en het is best druk, ondanks de storm.

Iets verderop is het ‘Wellington Museum’ opnieuw op een prachtige locatie en mooie architectuur. Daarna komt er nog veel meer leuks, maar dat bewaar ik voor morgen! Terug naar mijn hotel, douchen, omkleden en het uitgaansleven in, de Cuba-street :-). Eerst kom ik in een karaoke bar terecht en dat blijft leuk om te zien. De Nieuw-Zeelanders houden volgens mij wel van een feestje, deels doen ze me aan de Engelsen denken. Naarmate de avond en het drankpercentage stijgt :-) worden ze alsmaar luidruchtiger, het ene haantje wil nog boven het andere haantje uitkomen.
Als je ziet hoeveel mensen er op zondagavond naar een kroeg, club of restaurant gaan kan het niet anders, dan dat de Nieuw-Zeelanders levensgenieters zijn, dat past natuurlijk prima bij mij :-). Na een tijdje ben ik wel klaar met de karaoke-bar en zoek ik een ander kroegje op. Daar voel ik mij beter op mijn gemak en blijf ik de rest van de avond lekker hangen en heb ik het wel naar mijn zin gehad. Tot morgen!