DAG 126: Di 7 Maart ’17 Perth - Fremantle

De dag van vandaag loopt al weer op zijn eind, maar ik hoef vanavond gelukkig niet zoveel te typen. Gelukkig, omdat ik in een motel zit zonder tafel en stoelen en dat is best een beetje lastig typen kan ik je vertellen. Als het goed is weten jullie ook al hoe mijn ochtend verlopen is. Zo niet, dan moet je het verslag van gisteren eerst maar eens even gaan lezen ha haha :-).

Ik sta stipt om 11am bij Thrifty binnen en ik krijg opnieuw een schitterende auto van ze mee. Deze keer is het een Mitsubishi ASX 2WD met maar 20.690 kilometers op de teller. Dat mag ik officieel geen splinternieuwe auto meer noemen, maar zo ervaar ik het wel. Hij ruikt gewoon nog nieuw van binnen. Het is zo comfortabel om in een auto met automatische versnelling te rijden en met de cruise control erop wordt het auto rijden helemaal een feestje.
Inmiddels ben ik er helemaal aan gewend dat het stuur aan de rechterkant van de auto zit en dat ik links van de weg moet rijden. In het begin moest ik daar nog wel eens bij nadenken en ik vergiste me regelmatig met de richtingaanwijzer versus de ruitenwissers, want die zitten hier net omgekeerd. Dan wilde ik links of rechts afslaan maar i.p.v. het knipperlicht gingen de ruitenwissers aan ha haha.

Ik hoef met de auto maar drie straten verder door te rijden en ik sta al bij het Japanse reisbureau voor de deur. Ik hoop maar dat de mensen in Japan zelf vriendelijker zijn als ‘het secreet’ dat mij hier te woord staat. Blijkbaar ben ik een zeer storende factor in het leuke gesprek dat ze met haar twee collega’s heeft op het moment dat ik binnenkom. Haar mimiek en houding komen op mij over als: ‘daar heb je weer zo lastpost’.
Ik probeer in mijn beste Engels mijn verhaal te vertellen, maar ze onderbreekt mij al vrij snel. Volgens haar kan ik in mijn situatie beter een kaartje kopen en geen ‘Japan Railpass’. Die zijn er namelijk alleen maar voor 7, 14, 21 of 28 dagen en ze heeft niet de indruk dat ik dat ga gebruiken. Ze geeft c.q. drukt mij een folder in de handen die ik eerst maar eens goed moet lezen. Als ik dan alsnog een ‘Japan Railpass’ wil kopen, moet ik maar terugkomen met mijn paspoort en dan kan zij dat in tien minuten regelen. Wat een georganiseerde rondreis door Japan betreft kan ik op hun website kijken, reisgidsen hebben ze namelijk niet. Kortom, ze heeft totaal geen zin om mij te woord te staan en na vijf minuten sta ik alweer buiten. Wat mij betreft kom ik bij dit reisbureau zeer zeker niet meer terug.

Ik stap de auto in en schakel maar snel over naar mijn grootste en allerleukste hobby, het auto rijden. Een volle tank benzine, gas geven, linksaf slaan, rechtsaf slaan, rotondes over en maar kijken waar ik ergens terecht kom. Ik heb vandaag tijd genoeg om de omgeving van Perth te ontdekken. Perth heeft net als de andere grote steden ontzettend veel subburbs, maar uiteraard rij ik door de subburbs heen in de richting van de ‘Swan River’ en de ‘Indian Ocean’. Voor mij zijn en blijven dat de meest favoriete locaties vanwege het vele water, de boten, de prachtige huizen en uiteraard de mooie vergezichten. Het is opnieuw onmogelijk om in woorden te beschrijven wat ik allemaal zie, dus ik verwijs jullie maar weer naar een aantal van de vele foto’s die ik gemaakt heb. Maar zelfs dan heb je niet het beeld dat ik heb, eigenlijk zou ik met een livestream webcam op pad moeten gaan :-).

Uiteindelijk kom ik vanuit de subburbs in de stad Fremantle terecht dat direct aan zee ligt. Dit is een stad waar ik op de terugweg zeker nog een of misschien wel meerdere overnachtingen ga doen, zodat ik ook de binnenstad in kan lopen. Op mij komt deze stad zeer gezellig en sfeervol over en ik heb al veel mooie, historische panden gezien die ik graag van dichterbij wil bekijken. In de haven ga ik wat donuts en een cappuccino kopen en rij ik naar een rustig plekje langs de zee. Eventjes van het heerlijke zeebriesje, de golven, het uitzicht en de zee genieten. Met een temperatuur van 27 graden, het heerlijke zonnetje en het zeebriesje is dit het perfecte klimaat voor mij.

Vanuit Fremantle kan ik dankzij mijn moderne gps binnendoor naar mijn motel rijden. Deze gps laat mij namelijk uit vier opties kiezen: snelst, goedkoop, gemakkelijkst of kortst en ik kan op het beeldscherm zien hoe de routes verlopen. Vandaag heb ik al kunnen zien dat het landschap totaal anders is. De grond c.q. het zand is overal roodkleurig en dat zie ik ook terug op een deel van de auto’s en de meeste vrachtwagens. De bomen die ik vandaag gezien heb zijn veel kleiner dan ik gewend ben om te zien. In de verte zie ik wel wat heuvels, maar echt bergen kan ik het niet noemen. Langs de wegen zie ik overal brievenbussen staan, maar doordat alles zo laag en dicht begroeid is kan ik de meeste huizen niet zien. Ik zie vooral smalle en rood en/of zandkleurige wegen die niet in een rechte lijn naar de huizen lopen.

Mijn motel ligt in het meest zuidelijke puntje van Perth en stelt in vergelijking met het Mercure hotel helemaal niets voor. Het is niet meer dan een kamer met een bed, koelkast, magnetron en een bank erin. De badkamer is opnieuw betegeld en dat ziet er wel netjes uit, maar meer dan een nacht moet je in dit soort motels zeker niet verblijven. Onderweg had ik bij de Aldi al boodschappen gedaan, dus achterin de auto staan de vele flesjes water alweer :-). Ik wist niet dat tegenover mijn motel een groot winkelcentrum is, anders had ik daar de boodschappen gedaan, maar nu kan ik daar mooi gaan ‘dineren’. Ik ga proberen om op tijd te gaan slapen, want zodra ik morgenochtend wakker ben ga ik mijn ritueeltje doen en meteen vertrekken. Dus, welterusten :-).