Dag 195-198 Do 8 t/m Zo 11 juni 2017 Kitchener

Cambridge - St. Jacobs - Stratford
Op donderdagochtend ga ik niet met de fiets op pad, maar maak ik een lange wandeling door en langs de wijk om via de prachtige natuur bij de dure nieuwbouwwijk uit te komen. Alleen de grond kost daar al minimaal 1,3 miljoen dollar (€ 865.000 euro) en dan moet je er nog een huis op bouwen, dus ik denk dat je daar de twee miljoen dollar grens wel bereikt.
Via deze wijk loop ik naar de overkant, want daar is het skigebied. Dat is meteen het grote verschil met Nederland. In Kitchener kennen ze nog echte winters en kan je gedurende de wintermaanden volop skiën. Er zijn twee grote heuvels waar je terecht kan, één is voor kinderen en beginnende skiërs en de 2de heuvel is voor de gevorderde skiërs. John vertelde mij dat er twee jaar geleden in één dag 6 feet (180 cm) sneeuw is gevallen, iets dat ik nog nooit in mijn leven heb gezien. Best grappig om midden in een skigebied te staan, terwijl de temperatuur inmiddels 26 graden is.

Aan het eind van de middag is het dan zover. In een situatie als deze zou in mij het ‘blije kind-gevoel’ weer naar boven komen, want Anke en John kunnen na hun werk de nieuwe auto ophalen. Voor mij is en blijft zoiets een bijzondere gebeurtenis. Bijzonder, omdat het simpelweg betekend dat je beiden een goede baan hebt en dus genoeg geld hebt gespaard om een andere auto te kunnen kopen. Iedereen weet immers wel dat de restwaarde van een auto die total loss is, altijd minder is dan de waarde van een volgende auto. Het is dus erg prettig dat je in dit soort onvoorziene omstandigheden ‘zomaar’ een andere auto kan kopen.

Natuurlijk is de auto keurig opgepoetst en tot in perfectie afgeleverd. De geur in de auto vind ik altijd minder prettig door de ‘chemicaliën’ die ze gebruiken om het interieur op te ‘fleuren’. Ik vind het enorm stinken en wat mij betreft hadden ze dat gerust achterwege kunnen laten :-). Na het eten stappen we uiteraard in de auto en rijden we richting de stad Cambridge. Een ritje van 20 minuten waarbij je de auto een beetje kan leren kennen. Aangezien het een auto is met een zescilinder motor maakt deze ook echt het ‘vvvrrroooeeemmm-geluid’ als je het gaspedaal intrapt, wat een prachtig geluid is dat toch. Op de weg heb je er nu nog niets aan dat het een 4WD-auto is, maar als straks de ‘trailer’ erachter zit en je moet tegen de heuvels op en de bergen in, dan is dat natuurlijk geweldig! Het zal nog wel even wennen zijn om met deze auto rond te rijden en de juiste afstanden in te schatten met het (in)parkeren, helemaal als er straks ook nog een trailer achter zit :-).

Cambridge is een prachtige stad en wordt bewoond door ± 135.000 inwoners. Er zijn diverse parken, verschillende wandelroutes en de ‘Grand River’ stroomt dwars door de stad heen. De ‘Grand River’ heeft maar liefst een verticale val van 352 meter en is maar liefst 290 kilometer lang en is van cruciaal belang als drainagesysteem voor de steden en de omgeving. De rivier heeft zijn oorsprong in de stad Dundalk en mondt uiteindelijk uit in Lake Erie bij Port Maidland.
Wij maken eerst een wandeling langs de ‘Grand River’ en gaan op een van de vele bankjes zitten klessebessen en mensen kijken. Dat laatste is en blijft natuurlijk altijd leuk om te doen :-). In de nabije omgeving van de rivier zie ik diverse torens van verschillende historische gebouwen en dat is voor mij een goede reden om nog eens terug te komen en hier wat langer te verblijven. Wij vervolgen onze weg in de omgeving van de stad en rijden daarna terug naar Kitchener.

De volgende dag mag ik alleen met de stoere auto op pad en dat is natuurlijk altijd leuk om te doen. Ik rij als eerst terug naar Cambridge waar je vanuit het ‘Mill Race Park’ een prachtig uitzicht hebt op de ‘Grand River’ en de dammen in het water. Direct aan de rivier en naast de dam hebben ze de historische, industriële molen uit de 19de eeuw omgetoverd tot een prachtig restaurant en populaire trouwlocatie. Zoals ik al zei beschikt de stad over veel mooie en historische gebouwen die veel over de expansie en dus de welvaart van de stad vertellen. Ik ben gek op dit soort gebouwen en de geschiedenis daarvan. Kijk mee en geniet van hetgeen ik daar gezien en gefotografeerd heb.

Daarnaast is het nog wel leuk om te vertellen dat ik onderweg opnieuw een zeer vriendelijke dame tegenkwam. Zij vertelt mij over het nest van een stel arenden onderaan het dak van de kerktoren. Vorig jaar hebben zij daar voor het eerst gebroed, maar tot nu toe hebben ze de arenden helaas nog niet gezien. Als je goed kijkt kan je het nest op de foto zien, ik heb er een witte pijl boven gezet.
Ook zie je op één van de vele foto’s een eekhoorntje over het trottoir rennen. Daar hebben ze er in Canada ontzettend veel van. De eekhoorn in Canada is een beetje als de kangoeroe in Australië, ze zijn alleen een stuk kleiner en minder gevaarlijk mocht je ze voor de auto krijgen. Als ik een fietstochtje of wandeling in de buurt maak, dan kom ik altijd wel een stuk of tien eekhoorns tegen in een van de vele tuinen of parken. Eekhoorns zijn er in allerlei verschillende soorten, maten en kleuren. Als ik later die dag in St. Jacobs ben zie ik een heel klein en gestreept eekhoorntje, die noemen ze hier een ‘chipmunk’.

Na mijn wandeling door Cambridge en het bezichtigen van de vele historische gebouwen rij ik nog een keer naar het dorp St. Jacobs. De vorige keer waren ze namelijk de hoofdweg aan het asfalteren en konden we het dorp niet in. Het dorp St. Jacobs, de omgeving en de grote, opgeruimde en goed onderhouden boerderijen van de Mennonieten spreken mij wel aan. Daar wil ik graag nog wat meer van zien en weten. In het dorp zijn ze nog steeds bezig met asfalteren, dus ik parkeer de auto aan de rand van het idyllische dorp om er vervolgens rond te kijken en natuurlijk een cappuccino te scoren.

Het dorp is zeer toeristisch en ziet er best modern uit. Er is helaas minder historie te zien of bewaard gebleven dan ik verwacht had. Toch is het leuk om een keer te zien en helemaal als er ook nog een koetsje met Mennonieten aan mij voorbij komen, terwijl ik net een foto sta te maken. Het is een leuke uitdaging om op zondagochtend nog een keer te gaan, want dan gaan de Mennonieten met paard en wagen naar de kerk. De zondag is voor hen namelijk nog steeds een rustdag en het lijkt mij erg leuk om dat tafereel ook eens te aanschouwen.

Eenmaal terug in Kitchener gaan we vandaag niet zelf koken, maar lekker uit eten. Hier gebeurd het regelmatig dat er coupons in folders of een plaatselijke krant staan waarop je een 2de maaltijd gratis krijgt. Als rasechte Hollander maak je daar natuurlijk dankbaar gebruik van :-). Ik moet in mijzelf een beetje lachen, want over groot gesproken …….. mijn schnitzel is twee keer zo groot als een schnitzel in Nederland en dan zijn de prijzen ook nog eens een stuk lager. Omgerekend betalen we ± € 10 euro p.p. om hier heerlijk te eten en daar zitten de drankjes ook nog eens bij in.

Eenmaal thuis zakken we lekker onderuit in de bank en is het ook weleens prettig om niet te klessebessen, maar gewoon een luie tv-avond te hebben. Ik heb mij nog nooit eerder in Netflix verdiept, maar ik wist niet dat Netflix zo ontzettend leuk kan zijn. Misschien zelfs leuker dan tv kijken met al die irritante reclames en vele herhalingen in de zomermaanden. Er is bij deze zender zoveel keus in allerlei films, documentaires etc. Naast allerlei prachtige natuurfilms met indrukwekkende beelden kijken we ook naar alle afleveringen van ‘The kindness Diaries’.

In deze serie reist ex-beurshandelaar Leon Logothetis op zijn vintage motor met zijspan zonder geld de wereld over. Hij is dus op alle fronten volledig afhankelijk van de vriendelijkheid en vrijgevigheid van vreemdelingen die hij in dat land ontmoet. Sommige van deze mensen betaalt hij op bijzondere wijze terug, maar als je wilt weten hoe moet je zelf maar gaan kijken ha haha.
Inmiddels heb ik alle afleveringen gezien. Leon ontmoet bijzondere mensen en deze serie werkt best inspirerend :-). Het is dus inderdaad mogelijk om zonder geld de wereld over te reizen. Al ben ik wel van mening dat het met een cameraploeg naast je net allemaal wat gemakkelijker gaat dan wanneer je bv. alleen zou zijn. Desalniettemin is het een aanrader om naar deze serie te kijken, ik heb het in ieder geval met veel plezier gedaan.

De zaterdag beginnen we lekker ‘lazy’ met koffie drinken, kletsen en ontbijten. Na het badkamer ritueel stappen we aan het eind van de ochtend in de auto en gaan we naar de plaatselijke markt in Kitchener. Daar doen we wat inkopen om vervolgens bij een echte Italiaan koffie te drinken met iets lekkers erbij. Hoezo ik ben ‘gezond bezig’ ha haha :-). Aansluitend moeten er wat boodschappen worden gedaan voor het weekend en voor de nieuwe week en rijden we terug naar huis. Met dit warme en helaas wat benauwde en vochtige weer moet je niet te veel gekkigheid uithalen, dus genieten we van het zonnetje in de tuin en de airconditioning binnen.

Aan het begin van de avond rijden we in 40 minuten naar de stad Stratford. Wat ik niet wist is dat Justin Bieber daar vandaan komt, maar er is nog geen standbeeld van hem te vinden in de stad. Zijn moeder heeft er nog wel steeds hetzelfde kleine winkeltje en dat is toch best wel bijzonder vind ik. Vlakbij de hoofdstraat van Stratford ligt ‘Lake Victoria’ en deze plek staat bekend om zijn vele witte zwanen. De zwanen gaan gedurende de wintermaanden naar een binnen verblijf om vervolgens in de lentemaanden terug te keren naar hun favoriete plek. Inmiddels zijn ze niet meer alleen, want zowel de eenden als zwanen hebben al volop jongen. Dus het is verstandiger om nu maar niet te dichtbij te komen, want dan zou moeder de zwaan nog weleens ‘boos’ kunnen worden.

Op deze prachtige zomeravond lopen er ontzettend veel mensen langs de kade te wandelen. Velen van hen zijn op weg naar het Shakespeare Festival waar Stratford om bekend staat. Wij wandelen deels langs het water en daarna lopen we uiteraard de stad in. Gelukkig is het nu niet meer zo warm als overdag. Morgen en aan het begin van de nieuwe week gaat de temperatuur oplopen tot boven de 30 graden. Hopelijk gaat het dan niet gepaard met een hoge luchtvochtigheid en benauwd of plakkerig weer, maar helaas schijnt dat in Canada niet veel anders te zijn als in Nederland.

De zondag is een lekkere ‘lazy day’, mede omdat het vandaag te warm is om eropuit te gaan. Daarnaast is het voor Anke en John ook weleens prettig om na een hele week hard werken even niets te hoeven doen. Na al ons geklets en het ontbijt verdiepen we ons in de reisboeken, de routes en de steden die ‘we’ willen bezoeken. Ik zeg niet ‘ik’, maar ‘we’ omdat Anke het erg leuk zou vinden om mee te gaan naar Toronto, Kingston, Ottawa en Montreal. Zij heeft al twee weken vakantie kunnen regelen in de maand juli en twee weken in de maand augustus. Met John zijn werk is het wat lastiger om op zo korte termijn vakantie te krijgen, maar als het lukt gaat hij ook mee.

Ikzelf vind het erg leuk om een gedeelte van mijn reis en de toekomstige herinneringen daaraan samen met hen te maken en uiteraard kennen zij veel mooie plekken :-). De planning is dat we van 10 t/m 21 juli samen op reis gaan. Zij gaan 21 juli terug naar Kitchener en ik ga vanuit Montreal alleen door naar Quebec City en omgeving. Daarna reis ik af naar Nova Scotia aan de oostkust van Canada. Het schijnt daar echt prachtig te zijn en hopelijk krijg ik daar de walvissen wel in het echt te zien, want dat is zowel in Australië als in Nieuw-Zeeland vanwege de aardbeving helaas niet gelukt. Tot zover dit 3de reisverslag …… tot de volgende keer maar weer!